آسيب شناسي سياست گذاري هاي آموزشي سربازان وظيفه با رويكرد جامعه پذيري سياسي از ديدگاه سياست گذاران و مجريان حوزه نظام وظيفه

جامعه پذيري سياسي بعنوان مهمترين عامل انتقال نقاط قوت، ثبات و تداوم هر نظام سياسي به شمار مي آيد. بي شك غفلت و يا بي توجهي به آن باعث فزوني بي اعتنايي افراد جامعه نسبت به سرنوشت كشور و آسيب پذيري آنان در برابر تبليغات نادرست دشمنان مي شود. مقاله حاضر كه نتيجه تحقيقي در همين زمينه است به بررسي ابعاد سياست گذاري هاي آموزشي در توانمندسازي سربازان وظيفه با رويكرد جامعه پذيري سياسي از ديدگاه سياست گذاران و مجريان حوزه نظام وظيفه مي پردازد. اين تحقيق به روش كيفي، از نوع توصيفي – تبييني با ابزار تحليل محتوا و ارائه نظرات يازده تن از نخبگان و مسئولان بلند پايه نظامي و تصميم گير در عرصه هاي حوزه نظام وظيفه پرداخته است. همانطور كه در ارزيابي نهايي صورت پذيرفته از مصاحبه انجام شده با مسئولين و سياستگذاران حوزه نظام وظيفه مشخص است، بيشترين فراواني مربوط به مولفه هاي شكل گيري ارزش ها و باورهاي سياسي، خدمت به اعتلاي وطن و پايبندي به تعهدات،عمل و رفتار است كه آنها را مطلوب اعلام مي كنيم و و در آموزش مولفه مشاركت سياسي و مولفه احترام به حاكميت نظام سياسي نگاه ضعيف تري وجود دارد به طوري كه نتايج حاصله مي بايست در سياست گذاري ها مورد توجه بيشتر قرار گيرد.