اثرات ضد التهابي نانو- كوركومين بر روي رده سلولي گليوبلاستوم

مقدمه: گليوبلاستوم مولتي فورم به‌عنوان يك تومور مغزي مهاجم شناخته مي‌شود كه با ويژگي ميزان بالاي عود مجدد مشخص مي‌گردد. استراتژي‌هاي درماني اخير براي درمان گليوبلستوما مولتي فورم موثر نيست، بنابراين گزينه‌هاي درماني هدفمند نوين به شدت مورد نياز مي باشد. اخيرا، تحويل دارو بر اساس حامل‌هاي نانو به خاطر ويژگي‌هايي مثل توانايي عبور از سد مغزي نخاعي، آزادسازي پيوسته دارو، افزايش فعاليت زيستي و افزايش حلاليت داروها مورد توجه مي‌باشند. به اين منظور، ما اثربخشي يك شكل نانو از كوركومين در مقابل شكل آزاد آن را بر ترشح پروفايل سايتوكين‌هاي پيش التهابي IL6 و TNF-α در رده سلولي U87 بررسي كرديم. مواد و روش‌ها: لاين سلولي U87 از بانك ذخاير ژنتيك ايران خريداري و در محيط DMEM/F12 با 10 درصد سرم جنين گاوي و پنيسيلين/ استرپتومايسين 1 درصد كشت داده شد. براي سنتز نانوونيوزوم حاوي كوركومين، از روش هيبريداسيون لايه نازك استفاده شد. براي ارزيابي توليد IL6 و TNF-α به روش الايزا، سلول‌هاي U87 با 84.87 µg/ml نانو كوركومين و 47 µg/ml كوركومين آزاد تيمار شدند. يافته‌ها: نتايج ما نشان داد كه توليد IL6 و TNF-α هنگام درمان با كوركومين نانو فرم و فرم آزاد به طور معني‌داري كاهش يافت. جالب توجه است كه ما مشاهده كرديم كه نانو كوركومين مي‌تواند به‌طور قابل توجهي ترشح IL6 و TNF-α را در مقايسه با گروه كوركومين آزاد مهار كند. نتيجه‌گيري: واضح‌ترين يافته‌اي كه از اين مطالعه به دست مي‌آيد اين است كه نانو كوركومين اثرات ضد التهابي بر روي گليوبلاستوم دارد.