بررسي و امكان سنجي استفاده از قطعات با رده‌هاي مختلف از منظر آسيب پرتويي در مدار LEO و GEO

تشعشعات فضايي مي‌تواند بر عملكرد و قابليت اطمينان قطعات موجود در سامانه‌هاي فضايي تاثيرگذار باشد. در اين مقاله بر بررسي سه نوع آسيب‌هاي پرتويي شامل دز يونيزان، آسيب جابه جايي و تك رخدادي با استفاده از نرم افزار OMERE متمركز شده است. با در نظر گيري نتايج خروجي از اين نرم افزار چگونگي به كارگيري و استفاده از‌ انواع قطعات الكترونيك با گريدهاي مختلف تجاري، نظامي و فضايي در ماهواره هاي LEO و‌GEO مورد بحث قرار مي‌گيرد.‌ نتايح نشان مي‌دهد كه براي اين قطعات، آسيب جابه جايي داراي كمترين مخاطره است. در صورت استفاده از قطعات تجاري در مدار GEO بايد محدوديت هاي بودجه جرمي نيز مد نظر قرار گيرد. بيشترين مقدار ضخامت براي ايمني قطعات در مدار LEO و GEO به ترتيب 2.6 و 9.5 ميليمتر آلومينيم است. با توجه به عدم تاثيرپذيري آسيب SEE از افزايش ضخامت، بهترين راه حل در برابر اين آسيب، استفاده از راهكارهاي مقاوم سازي در برابر تابش خصوصا مباحث نرم افزاري است.