اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر استرس ادراك شده، علائم سايكوسوماتيك و پريشاني هيجاني در زنان تحت درمان ناباروري با روش IVF

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير درمان پذيرش و تعهد بر استرس ادراك شده، علائم سايكوسوماتيك و پريشاني هيجاني در زنان تحت درمان ناباروري با روش IVF انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش، نيمه تجربي و به صورت طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و دوره پيگيري بود. جامعه آماري در اين پژوهش شامل 140 زن تحت درمان ناباروري با روش IVF بود كه به مراكز درمان ناباروري شهر تهران در پاييز 1398 مراجعه نمودند. براي تعيين حجم نمونه از جدول كوهن استفاده شد. طبق اين جدول با اندازه اثر 0/5 و توان 0/76 با آلفاي 0/05 ، حجم نمونه 30 نفر برآورد و براساس ملاك هاي ورود با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفري (آزمايش و گواه) به طور تصادفي جايگزين شدند. پرسشنامه هاي استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983)، اضطراب، فشار رواني و افسردگي لوي باند و لوي باند (1995)، علائم روان تني لاكورت و همكاران (2013) و پذيرش و عمل نسخه دوم بوند و همكاران (2011)، جهت جمع آوري اطلاعات در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آزمايش تحت مداخله گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد براساس بسته درماني هيز (2002)، در طي 8 جلسه90 دقيقه اي قرار گرفتند، در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخله اي را دريافت نكردند. جهت بررسي نتايج از نرم افزار 22-SPSS استفاده شده است. يافته ها: نتايج آزمون واريانس اندازه هاي مكرر حاكي از تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش استرس ادراك شده، علائم سايكوسوماتيك و پريشاني هيجاني در زنان تحت درمان ناباروري با روش IVF (P≤0/0001) و پايداري اين تأثير در مرحله پيگيري بود. نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي شود، درمانگران و مشاوران مراكز درماني افراد نابارور با به كارگيري درمان پذيرش و تعهد در درمانگاه هاي مختص ناباروري در جهت كاهش نيازها و مشكلات روانشناختي زنان نابارور تحت درمان IVF اقدام نمايند.