اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر پردازش‌هاي هيجاني در دانشجويان دختر داراي اختلال اضطراب اجتماعي

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر پردازش‌هاي هيجاني در دختران داراي اختلال اضطراب اجتماعي انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل تمامي دانشجويان دختر 26 تا 18 ساله مقطع كارشناسي دانشگاه گيلان (11271 نفر) در سال تحصيلي 98-1397 بودند. در اين مرحله پرسشنامه هراس اجتماعي كانور و همكاران (2000) بر روي تمامي دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه گيلان كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند اجرا شد. جلسات درمان پذيرش و تعهد براي اختلال اضطراب اجتماعي هيز (2004) در 10 جلسه گروهي 2 ساعته اجرا شد اما گروه گواه در ليست انتظار باقي ماند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و نرم‌افزار spss استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد بر بهبود سركوبي (10.80=F، 0.003=P)، تجربه هيجاني ناخوشايند (P 0/001 ,F=12/86)، نشانه‌هاي هيجاني پردازش (P 0/001 ,F=16/95)، اجتناب (19.65=F، 0.001 P) و كنترل هيجاني (P 0/001 ,F=21/23) آزمودني‌هاي گروه آزمايش موثر بود. نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت درمان پذيرش و تعهد بر پردازش‌هاي هيجاني در دختران داراي اختلال اضطراب اجتماعي موثر بود.