مدل ساختاري رفتارهاي خودشكن بر اساس نيازهاي بنيادين روان‌شناختي، هويت اخلاقي و خودآگاهي هيجاني دختران جوان

هدف: پژوهش با هدف تعيين برازش مدل ساختاري رفتارهاي خودشكن بر اساس نيازهاي بنيادين روان‌شناختي، هويت اخلاقي و خودآگاهي هيجاني در دختران جوان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگي و از نوع تحليل مسير بود. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كليه دانشجويان دختر و پسر مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه‌هاي شهر تهران كه در سال تحصيلي 9899 مشغول به تحصيل بودند، به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه‌هاي اهميت هويت اخلاقي براي خود (آكينو و ريد،2002)، پرسشنامه‌ي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي (گارديا و همكاران، 2000)، مقياس بي‌صداقتي تحصيلي (كابي و همكاران، 1997)، پرسشنامه خودآگاهي هيجاني (گرنت و همكاران، 2002)، مقياس شناخت و رفتار خودشكن (كانينگام، 2007) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري به‌وسيله نرم‌افزار Amos تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل ساختاري رفتارهاي خودشكن براساس نيازهاي بنيادين روان‌شناختي، هويت اخلاقي و خودآگاهي هيجاني در جوانان از برازش مطلوبي برخوردار است (GFI=0/90 ,RMSEA=0/07). بين هويت اخلاقي با رفتارهاي خودشكن رابطه منفي معني‌دار وجود داشت (0.01 P، 0.20=r). خودآگاهي با رفتار خودشكن با ميانجي‌گري احساس گناه اثر غيرمستقيم دارد (0.01 P). نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت مدل ساختاري رفتارهاي خودشكن بر اساس نيازهاي بنيادين روان‌شناختي، هويت اخلاقي و خودآگاهي هيجاني در دانشجويان از برازش مطلوبي برخوردار است.