عوامل مرتبط با افزايش هزينه‌هاي بيمارستاني سالمندان مبتلا به بيماري‌هاي گردش خون شهرستان اهواز در سال‌هاي 1394-1395 با رويكرد مدل‌ دو بخشي حاشيه‌اي گاماي تعميم‌يافته

اهداف يكي از چالش‌هاي پيش‌روي جوامع امروز، افزايش هزينه‌هاي بهداشتي-درماني سالمندان است. بنابراين شناسايي عوامل مرتبط با افزايش هزينه‌هاي سلامت سالمندان مي‌تواند به سياست‌گذاران بهداشتي در كنترل هزينه‌هاي تحميلي به خانواده‌ها و جامعه ياري رساند. هدف از اين مطالعه، شناسايي عوامل مرتبط با افزايش هزينه‌هاي بيمارستاني سالمندان مبتلا به بيماري‌هاي گردش خون شهرستان اهواز در سال‌هاي 1394-1395 با رويكرد مدل‌ دوبخشي حاشيه‌اي گاماي تعميم‌يافته بود. مواد و روش ها در اين مطالعه، 335 نمونه به‌روش تصادفي ساده از ميان بيماران دو بيمارستان امام خميني (ره) و گلستان شهر اهواز انتخاب شدند. افراد با ويژگي‌هاي ابتلا به بيماري‌هاي گردش‌خون (آنژين صدري و نارسايي قلبي) و سن 60 سال يا بالاتر، وارد مطالعه شدند. ارتباط عوامل سن، جنسيت، وضعيت بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه، وضعيت تأهل، فصل پذيرش بيمار در بيمارستان و تعداد روزهاي بستري با افزايش هزينه‌هاي درماني سالمندان با استفاده از مدل‌ دوبخشي حاشيه‌اي گاماي تعميم‌يافته و نرم‌افزار  SAS نسخه 9.4 مورد بررسي قرار گرفت. متغير پاسخ در اين مطالعه، هزينه‌هاي درماني سالمندان بود. سطح معنا‌داري، 0.05 درنظر گرفته ‌شد. يافته ها ميانگين سني سالمندان در اين مطالعه 8.27±70.71 بود كه به‌ترتيب 54 درصد و 46 درصد از اين بيماران، سالمندان زن و مرد بودند. ميانگين هزينه‌هاي خدمات درماني براي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي‌ويژه، 3.70 برابر بيماراني بود كه در اين بخش بستري نشده ‌بودند. به ازاي هر روز اقامت بيشتر در بيمارستان، ميانگين هزينه‌هاي درماني بيمار 1.11 برابر مي‌شود. مقدار نسبت شانس مربوط به متغير جنسيت نشان داد هزينه‌هاي بيمارستاني صرف‌شده براي مردان، 1.67 برابر زنان بوده است. اين مقدار براي سالمندان مجرد، 2 برابر سالمندان متأهل بود. با هر سال افزايش سن از 60 سالگي، ميانگين هزينه‌هاي خدمات درماني 0.96 برابر شد. با استفاده از مدل دوبخشي حاشيه‌اي گاماي تعميم‌يافته مشخص شد متغيرهاي سن، وضعيت تأهل، تعداد روزهاي بستري در بيمارستان، جنسيت و وضعيت بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه در سطح 0.05 داراي اثر معنا‌دار بر افزايش ميانگين هزينه‌هاي درماني سالمندان بودند.  نتيجه گيري طبق نتايج به‌دست آمده مشخص شد بار هزينه‌هاي درماني واردشده بر افراد و جامعه در سالمندان با سنين پايين‌تر، بيشتر است. مردان سالمند نسبت به زنان و همچنين سالمندان مجرد نسبت به متأهلين با هزينه‌هاي بيمارستاني سنگين‌تري مواجه هستند. افزايش تعداد روزهاي بستري بيمار در بيمارستان از ديگر عوامل بالا رفتن قابل توجه هزينه‌هاي بيمارستاني است. به‌ويژه زماني كه سالمند نيازمند استفاده از مراقبت‌هاي ويژه باشد. بنابراين عوامل مذكور بر افزايش هزينه‌هاي تحميل‌شده به سالمندان و جامعه‌اي كه به سوي پيري جمعيت پيش مي‌رود، مؤثر خواهند بود.