رسوب‎‍شناسي، رخساره‎‍ها و مدل رسوبي مخروط‌‎‍افكنۀ آبيك، استان قزوين

اين پژوهش به‌منظور توصيف و تفسير رخساره‎‍ها، منشأ رسوبات، فرايندهاي پدوژنز و مدل مخروط‎‍افكنۀ آبيك در حاشيۀ شمالي دشت قزوين، با استفاده از 45 نمونۀ رسوبي در قالب نه برش و نه نمونۀ سطحي صورت گرفت. شش رخسارۀ رسوبي در دو گروه رسوبات دانه‌درشت شامل Gms، Gcs، Gci، Gcp/Gmp، Gmg و Glns و يك رخسارۀ كالكريتي (Plc) براي رسوبات مخروط‎‍افكنۀ آبيك شناسايي شد. نتايج حاصل از بررسي رخساره‎‍ها نشان مي‎‍دهد اين مخروط‎‍افكنه با برتري توالي ريتميك رخساره‎‍هاي گراول زمينه تا دانه‌پشتيبان و گراول زمينه‌پشتيبان قرمزرنگ، ناشي از جريان‌هاي خرده‎‍دار غيرچسبنده، در شرايط اقليم گرم و خشك ته‎‍نشين شده است. نتايج دانه‎‍سنجي رخساره‎‍ها نشان مي‎‍دهد اندازۀ رسوبات مخروط‎‍افكنۀ آبيك، تغييرات وسيعي را از گراول تا رس نشان مي‎‍دهد و بافت رسوبات اين مخروط‎‍افكنه عمدتاً گراول و گراول ماسه‎‍اي با جورشدگي ضعيف و كج‌شدگي مثبت است. مطالعۀ ماكرومورفولوژي و ميكرومورفولوژي كالكريت مخروط‎‍افكنۀ آبيك نشان‎‍دهندۀ نقش فرايند پدوژنيك در تشكيل آن است كه با عارضه‎‍هايي ازجمله دانه‎‍هاي پوشش‎‍دار، پيزوييدها، پوستۀ لامينار و برشي‌شدن شديد مشخص مي‎‍شود.