ارتباط ارتفاع از سطح دريا و جهت جغرافيايي با ويژگي‌هاي برگ درختان در جنگل‌هاي زاگرس شمالي

در اين پژوهش ارتباط بين عوامل فيزيوگرافي با شاخص سطح برگ يا LAI (Leaf Area Index)، وزن ويژه برگ يا LMA (Leaf Mass per Area) و همچنين محتواي آبي تاج پوشش يا CWC (Canopy Water Content) بررسي شد. تعداد 125 قطعه نمونه به شكل مربع با ابعاد 30 متر در 30 متر در جنگل هاي بانه برداشت شد. ميانگين ارتفاع از سطح دريا براي هر قطعه نمونه با استفاده از نقشه مدل رقومي ارتفاع (DEM) منطقه و نه جهت مشخص در هر قطعه نمونه به وسيله قطب نما مشخص شد. براي برآورد شاخص ها در هر قطعه نمونه عكس برداري از تاج پوشش و جمع آوري برگ انجام شد. براساس نتايج اثر ارتفاع روي تمام شاخص ها و اثر جهت دامنه روي شاخص هاي LAI و LMA معني دار بود. شاخص هاي LAI و CWC از ارتفاع پايين به سمت ارتفاعات بالا، كاهشي و در طبقه آخر افزايشي مي شود. شاخص LMA نيز از ارتفاع پايين به سمت ارتفاعات بالا افزايشي و در طبقه آخر كاهشي مي شود. LAI در جهت هاي شمالي و شمال شرقي بيشترين و در جهت جنوبي و جنوب غربي كمترين مقدار است. CWC در جهت هاي شمالي بيشترين و در جهت جنوبي كمترين مقدار و LMA در جهت هاي شمالي و شمال شرقي كمترين و در جهت هاي غربي و جنوب غربي بيشترين مقدار است. بررسي وضعيت شاخص هاي گياهي در جهت ها و ارتفاعات مختلف اين امكان را فراهم مي سازد تا اقدامات حفاظتي و حمايتي در شرايط مختلف توپوگرافي براساس اولويت و مقدار اهميت هر منطقه انجام شود.