ارائه مدل پيش بيني خودپنداره بر اساس مشكلات رفتاري-هيجاني با ميانجي گري مهارت‌هاي زندگي در دانش آموزان دوره ابتدايي

مقدمه: بررسي مشكلات هيجاني و رفتاري دانش آموزان از طريق مهارت‌هاي زندگي در دوره ابتدايي كه مهمترين دوران شكل گيري شخصيت مي‌باشد، مي‌تواند نقش مهمي در آماده كردن براي زندگي در مراحل بعدي زندگي داشته باشد. بنابراين، هدف پژوهش حاضر ت ارائه مدلي بدر جهت پيش بيني خودپنداره بر اساس مشكلات رفتاري-هيجاني با ميانجي گري مهارت‌هاي زندگي در دانش آموزان دوره ابتدايي مي‌باشد. روش: روش توصيفي-همبستگي و گردآوري داده‌ها به‌صورت ميداني و از لحاظ نتايج، كاربردي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان مقطع ابتدايي مدارس شهر تهران كه با توجه به جدول حجم نمونه جدول مورگان 253 نفر به صورت به صورت تصادفي انتخاب و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي جمع داده‌ها از مقياس‌هاي خودپنداره يي يسن چن (2004)، پرسشنامه مشكلات رفتاري-هيجاني سياتل (1999)، پرسشنامه مهارت‌هاي زندگي ساعتچي و همكاران (1389) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي آمار توصيفي، جدول ماتريس همبستگي، رگرسيون و تحليل مسير و نرم‌افزار SPSS نسخه 25 و نرم‌افزار Amos تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد مدل پيش‌بيني خودپنداره بر اساس مشكلات رفتاري-هيجاني با ميانجي گري مهارت‌هاي زندگي در دانش آموزان دوره ابتدايي از برازش مناسبي برخودار است.نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست از تحقيق مي‌توان گفت كه خودپنداره بر اساس مشكلات رفتاري_ هيجاني با ميانجي‌گري مهارت-هاي زندگي اثر مثبت معني داري دارد كه از همان انتداي زندگي مي بايد توسط والدين و مربيان مورد توجه قرار گيرد.