رابطه بين تجارب نامطلوب دوران كودكي و افسردگي : نقش واسطه‌اي ذهن‌آگاهي

مقدمه و هدف: تجارب نامطلوب دوران كودكي ممكن است توانايي فرد براي ايجاد مكانيسم‌هاي مقابله‌اي سالم و سازنده و همچنين منابع ذهني لازم براي مديريت استرس‌هاي بعدي زندگي را مختل كند. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين تجارب نامطلوب دوران كودكي و افسردگي (نقش واسطه‌اي ذهن‌آگاهي) انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي، از لحاظ روش زمينه‌يابي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري كليه جوانان شهر تهران در سال 1400، نمونه آماري 280 نفر و ابزار مورد استفاده پرسشنامه تجارب نامطلوب دوران كودكي (2004، پرسشنامه افسردگي (2010) و پرسشنامه ذهن آگاهي (2006) بود.يافته‌ها: نتايج نشان داد مدل پيشنهادي ارائه شده مورد تاييد بوده، چرا كه مقدار ريشه‌ ميانگين مجذور خطاي برآورد (RMSEA) در حد مطلوب (كمتر از 0/08) قرار داشته و علاوه بر آن شاخص‌هاي برازندگي (NFI، IFI، CFI و GFI) مطلوب بودند (بيشتر از 0/9). مطابق يافته‌ها، تجارب نامطلوب دوران كودكي بر افسردگي با نقش ميانجي ذهن آگاهي (مشاهده، توصيف، عمل با آگاهي، عدم قضاوت و عدم واكنش) تاثيرگذار بوده است.بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه جنبه‌هاي ذهن آگاهي رابطه بين تجارب نامطلوب دوران كودكي و افسردگي را به طور قابل توجهي واسطه مي‌كنند. شناخت‌هاي منفي مرتبط با تجارب نامطلوب دوران كودكي ممكن است به توانايي فرد براي توصيف موثر احساسات و آگاهي كامل از لحظه حال آسيب برساند، كه ممكن است به علائم افسردگي كمك كند.