ارائۀ مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران با روش (ISM)

مقدمه: هدف اين پژوهش شناسايي و مدلسازي مهم‌ترين عامل مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران با رويكرد مدلسازي ساختاري تفسيري بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ نحوۀ گردآوري داده‌ها از نوع پژوهش‌هاي ميداني بود. با عنايت به هدف اصلي، روش انجام پژوهش روش كيفي (نظريۀ داده‌بنياد) بود. جامعۀ آماري پژوهش شامل خبرگان حوزۀ مديريت ورزشي است. با بهره‌گيري از روش نمونه‌گيري هدفمند و تكنيك اشباع نظري، آگاهي‌دهندگان كليدي (شامل 17 نفر از خبرگان حوزۀ مديريت ورزشي) براي شناسايي چارچوب مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران انتخاب شده‌اند و با آنها مصاحبۀ نيمه‌ساختارمند به‌عمل آمد و مؤلفه‌ها و عوامل مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران شناسايي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه عوامل استفاده از عوامل فرهنگي، مهارت‌ها و انگيزش داراي قدرت نفوذ بالا، عوامل فردي و سازماني، پيامد اخلاقي و پيامدهاي اجتماعي داراي قدرت وابستگي بالا و عوامل مديريتي و عوامل ساختاري داراي قدرت نفوذ و وابستگي بالايي هستند. بنابراين چارچوب مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران، دركي عميق‌تر و ديدگاهي وسيع‌تر در اختيار محققان قرار مي‌دهد و چارچوب مدل توسعۀ ورزش پاك در ايران را به زمينۀ تخصصي وسعت مي‌بخشد. نتيجه گيري: مطالعۀ پيش‌رو مطرح مي‌كند كه چارچوب ارائه‌شده براساس فلسفه و ارزش‌هاي جهاني بنا نهاده شده است و به‌نظر مي‌رسد بهره‌گيري از توسعۀ ورزش پاك در ورزش سبب مي‌شود تا برخي اصول و ارزش‌هاي اخلاقي طي اجرايي كردن فعاليت‌هاي ورزشي مورد تأكيد قرار گيرد و اجرايي شود.