برآورد تبخير– تعرق مرجع با داده‌هاي محدود و كامل ايستگاه‌هاي سينوپتيك ساري، قراخيل قائم‌شهر و آمل

متأسفانه امكانات اندازه گيري برخي از پارامترهاي آب و هوايي در بعضي از ايستگاه‌هاي هواشناسي وجود ندارد و آن‌ها را بايد برآورد كرد. در چنين مواردي، تشخيص درستي روش‌هاي تخمين تبخير- تعرق گياه مرجع (ETo) با استفاده از داده‌هاي آب و هوايي برآورد شده بسيار مهم است. بر اين اساس، هدف از اين مطالعه، ارزيابي عملكرد روش پنمن – مانتيث در برآورد ETo در استان مازندران است در زماني كه داده‌هاي خورشيدي (Rs)، فشار بخار (ed) و رطوبت نسبي (RH) موجود نباشد. داده هاي ايستگاه‌هاي سينوپتيك ساري، آمل و قائم‌شهر به‌منظور مقايسه با ET0 برآورد شده توسط روش پنمن– مانتيث با مجموعه داده هاي كامل و محدود، مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد هنگامي‌كه داده هاي RH و ed موجود نباشند، برآورد آن ها با استفاده از روش پنمن– مانتيث گزينه مناسبي براي به دست آوردن ETo در هر سه ايستگاه ساري، قائم شهر و آمل با RMSE كمتر از 0/3 ميلي‌متر در روز است. اما، در حالت فقدان داده Rs ،  مقدار RMSE براي سه ايستگاه مزبور  بيش از يك بود و درنتيجه برآورد ETo با استفاده از روش پنمن– مانتيث مناسب نيست. نتايج نشان داد كه تابش خورشيدي مؤثرترين پارامتر براي برآورد تبخير- تعرق بوده و تأثير داده هاي فشار بخار و رطوبت نسبي بر دقت برآورد ETo تقريباً به يك‌ميزان است.