شبيه‌سازي گرمايش يونسفر در مختصات جغرافيايي ايران با استفاده از مدل SAMI2

در اين مقاله اثرات گرمايش ناشي از يك منبع مصنوعي با استفاده از مدل دو بعدي SAMI2 بررسي مي شود. يك منبع گرمايش موضعي گوسي در معادلۀ دماي الكترون به منظور مدل سازي گرمايش موج راديويي يونسفر در نظر گرفته مي شود. اثرات گرمايش به عنوان تابعي از زمان گرمايش، شدت منبع تابش، ارتفاع مركز گرمايش و تغيير مختصۀ عرض جغرافيايي گرم كننده در نواحي مختلف ايران بررسي مي شود. نتايج شبيه سازي ها پيشنهاد مي كنند كه ارتفاع مركز گرمايش و شدت منبع تابشي اثر قابل ملاحظه اي بر ايجاد اختلالات در توزيع چگالي و دماي الكترون در يونسفر دارند. اين اختلالات در محل گرم كننده و اثر آن در نقاط متناظر در نيم كرۀ مقابل نيز قابل مشاهده است. با افزايش ارتفاع حتي در زمان هاي ابتدايي روشن كردن گرم كننده، شدت دما در ناحيۀ گرم كننده افزايش يافته و با گذشت زمان رشد قابل توجهي مي يابد. در شدت هاي پايين منبع تابشي، دماي الكترون حتي در ناحيۀ گرم كننده نيز با گذشت زمان افزايش قابل ملاحظه اي نمي يابد، اين در حالي است كه با افزايش توان ورودي، دماي الكترون پس از 30 دقيقه روشن كردن گرم كننده، در ناحيۀ گرمايش افزايش مي يابد. اثر گرمايش همچنين به صورت اختلال در پربندهاي چگالي مشاهده مي شود كه نشان دهندۀ كاهش چگالي و شكل گيري مجرا (كانال) در ناحيۀ گرم كننده و افزايش چگالي در نيم كرۀ مقابل هستند. نتايج به دست آمده نشان مي دهند كه با تغيير مكان جغرافيايي گرم كننده، در عرض جغرافيايي پايين تر، افزايش دما در نقطه گرمايش و در نقاط متناظر در نيم كرۀ مقابل شدت بيشتري مي يابد.