بهبود عملكرد آيروديناميكي يك توربين بادي با جت دمشي و بهينه سازي گشتاور توليد شده با استفاده از روش تاگوچي

بهبود جدايش جريان اطراف توربين بادي محور افقي فاز ششم با تعبيه جت هوا بررسي شد. با استفاده از روش تاگوچي و با بهره گيري از پارامترهاي كنترلي، تركيب‌هاي بهينه و سطح اهميت پارامترها در افزايش توليد گشتاور با استفاده از تجزيه و تحليل نسبت سيگنال به نويز و واريانس به دست آمدند و گشتاورها بهينه شدند. مشخص شد كه ميزان اهميت پارامترها بر افزايش گشتاور به ترتيب اهميت شامل نسبت سرعت، موقعيت وتري و موقعيت طولي مي‌باشد. در اين راستا توربيني شامل دوازده جت به عرض 0/04 وتر محلي در موقعيت‌هاي وتري 0/1-0/3-0/5 و 0/7 با نرم افزار فلوئنت 18/2 و مدل آشفتگي kω- SST شبيه سازي و حل عددي انجام شد. مكان‌هاي طولي شامل سه قسمت بيروني، مياني و داخلي هستند. نسبت‌هاي سرعت براي جت خروجي برابر 2/4،2/0،1/2، 2/8 و 3/2 مي‌باشند. نتايج نشان دادند تغييرات گشتاور وابسته به تغيير در پارامترهايي بي بعد نظير نسبت سرعت جت ، موقعيت وتري و موقعيت طولي است. اثرات آيروديناميكي جت‌ دوتايي، سه تايي و چهارتايي با جت تكي مقايسه و افزايش گشتاور به واسطه بهبود الگوي جريان در اثر اتصال مجدد جريان جدا شده از سطح تيغه علي الخصوص در قسمت نوك تيغه ملاحظه گرديد. جت‌هاي بيروني بر افزايش گشتاور تأثير گذارتر بودند و در بهترين حالت، گشتاور توليد شده به واسطه ي جتT1به ميزان 132% يعني بيش از دو برابر افزايش يافت و به عنوان اوج افزايش گشتاور گزارش شد.