پيش‌بيني انتقال آموزش در ميان پرستاران

پيش‌زمينه و هدف: انتقال آموزش براي بهبود كيفيت خدمات سلامتي و بهداشتي ارائه‌شده توسط پرستاران ضروري است. عليرغم سرمايه‌گذاري زياد در آموزش‌هاي مربوط به مراقبت و بهداشت، مطالعات حاكي از آن است كه تنها بخش كوچكي از اين آموزش‌ها به محيط كار منتقل مي‌شود. بنابراين، پژوهش حاضر باهدف بررسي انتقال آموزش در ميان پرستاران با استفاده از نظريه رفتار برنامه‌ريزي‌شده طراحي و انجام شد. مواد و روش‌ كار: در مطالعه حاضر، از طرح پژوهشي همبستگي-پيش‌بيني استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل همه 78 پرستاران شاغل در بيمارستان امام حسين تهران بود كه در كارگاه گزارش‌نويسي شركت كردند. با استفاده از روش هير و همكاران، 53 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه محقق‌ساخته، نظريه رفتار برنامه‌ريزي‌شده، و چك‌ليست گزارش‌نويسي استفاده شد. به‌منظور تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار Smart-PLS2 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه نگرش به هنجارهاي ذهني انتقال آموزش در مورد انتقال آموزش و كنترل رفتاري بر انتقال آموزشي به‌طور معناداري قصد انتقال آموزش را پيش‌بيني مي‌كند. همچنين، نتايج نشان داد كه كنترل رفتاري ادراك‌شده نسبت به انتقال آموزش و قصد انتقال آموزش پيش‌بيني كننده معنادار جزء رفتارهاي انتقال آموزش پرستاران هستند. بحث و نتيجه‌گيري: نظريه رفتاري برنامه‌ريزي‌شده توان پيش‌بيني قصد انتقال آموزش و رفتار انتقال آموزش پرستاران را دارد. بنابراين، اين نظريه مي‌تواند راهنماي عمل مسئولان بهداشت و درمان براي خلق يك محيط مناسب انتقال آموزش باشد.