مطالعه جامعه شناختي عملكرد ورزشي رشته انفرادي (بدنسازي) خودپذيرشي و مديريت بدن در دختران ورزشكار شهر تهران

مطالعه حاضر با استفاده از رويكرد كيفي و مبتني بر روش نظريه مبنايي مي كوشد مدل پارادايمي خودپذيرشي و مديريت بدن با رويكرد جامعه شناختي در دختران بدنساز را بر اساس برداشت هاي ذهني و تفاسير كنشگران از اين مفهوم به دست دهد. نمونه آماري اين مطالعه 49 نفر دختران بدنساز تشكيل مي دهند كه با استفاده از شيوه نمونه گيري نظري و قضاوتي به صورت حضوري و داوطلبانه انتخاب شده اند. داده هاي پژوهش با بهره گيري از مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته و بدون ساختار بر اساس محورهاي سه گانه پرسش (چيست و چرا و چگونه) گردآوري گرديده است. مجموعه اي از مضامين اوليه طي فرايند كدگذاري باز، گردآوري و از درون آنها مقوله هايي استخراج گرديد. در مرحله كدگذاري گزينشي، اجزاي پارادايم كدگذاري تشريح و نظريه خلق شد. از نتايج پژوهش 6 مقوله اصلي و 49 زيرمقوله استخراج شد. يافته ها نشان داد كه شرايط علي شامل ضعف ويژگي هاي شخصيتي، ترس از طرد شدن و تصوير ذهني منفي نسبت به بدن مي باشد. پديده محوري، خودپذيرشي و عدم اعتماد به نفس است و شرايط مداخله گر شامل ميل به زيابيي و نگاه ابزاري به بدن است. پيامدها نيز شامل احساس رضايت از خود و تاييد ديگران، افزايش اعتماد به نفس و ارتقاي طبقه اجتماعي مي باشد.