تخليه فشار كف پايي بر اوج فشار در نواحي 10 ‌گانه پا و سرعت راه رفتن در افراد مبتلا به ديابت و زخم پاي ديابتي فعال و سالم

مقدمه و اهداف ديابت با نقص عملكرد با آسيب ارگان‌هاي مختلف بر اثر فشارهاي غيرطبيعي در نواحي 1‌0 گانه پا مرتبط است. هدف از پژوهش حاضر تخليه فشار كف پايي بر اوج فشار در نواحي 10 گانه پا و سرعت راه رفتن در افراد مبتلا به ديابت و زخم پاي ديابتي فعال و سالم بود.مواد و روش‌ها پژوهش حاضر از نوع علّي‌مقايسه‌اي بود. جامعه‌ آماري شامل كليه افراد ديابتي، پاي زخم ديابتي و سالم بود. روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي و دردسترس بود. نمونه‌آماري شامل 30 مرد سالم، 30 مرد ديابتي و 30 مرد داراي زخم پاي ديابتي فعال كه براساس تشخيص پزشك به آمپوتاسيون نياز نداشتند، در پژوهش حاضر شركت كردند. زخم پاي ديابتي براساس سيستم نمره‌دهي وگنر طبقه‌بندي شدند. براساس سيستم نمره‌دهي وگنر زخم درجه يك (نمره 1)، زخم تمام ضخامت، لايه سطحي پوست است كه در تحقيق حاضر به‌عنوان انتخاب افراد داراي زخم پاي ديابتي درنظر گرفته شد. داده‌هاي متغير‌هاي فشار كف‌پايي با استفاده از نرم‌افزار آر-اس-اسكن مدل 4363 توليد كشور بلژيك و با فركانس نمونه‌برداري 300 هرتز و سرعت راه رفتن با استفاده از كرونومتر ديجيتال ثبت شد. كوشش راه رفتن صحيح شامل برخورد كامل پا بر روي بخش مياني دستگاه فوت اسكن بود. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از آزمون آماري تي مستقل و نسخه ۲۴ نرم‌افزار SPSS استفاده شد.يافته‌ها نتايج نشان داد اوج فشار در استخوان كف‌پايي سوم (p 0/001)، چهارم (0/020=P)، بخش داخلي (0/004=P) و خارجي (0/007=P) پاشنه در گروه پاي زخم ديابتي در مقايسه با گروه ديابتي افزايش معنا‌داري داشت. همچنين اوج فشار در بخش داخلي (0/013=P) و خارجي (0/019=P) پاشنه در گروه ديابتي در مقايسه با گروه سالم كاهش معناداري داشت. به‌علاوه سرعت راه رفتن در گروه پاي زخم ديابتي در مقايسه با گروه سالم كاهش معنا‌داري داشت (0/003=P).نتيجه‌گيري با‌توجه‌به نتايج تحقيق مي‌توان گفت افراد داراي زخم پاي ديابتي بيشتر در معرض اوج فشارهاي غيرطبيعي در نواحي مختلف كف‌پا قرار دارند كه مي‌تواند آسيب‌هايي كلينيكي جبران‌ناپذيري به دنبال داشته باشد. همچنين گروه بيماران ديابتي سرعت راه رفتن كمتري در مقايسه با افراد سالم داشتند كه مي‌تواند در توانبخشي ارزش كينيكي داشته باشد.