عنوان مقاله :
بررسي ريتم كتفيبازويي، كايفوز و شانهبهجلو در ووشوكاران سطح ملي و افراد غيرورزشكار
پديد آورندگان :
باباگل تبار سماكوش ، حامد دانشگاه گيلان - دانشكده تربيتبدني و علوم ورزشي - گروه آسيبشناسي ورزشي و حركات اصلاحي , نورسته ، علي اصغر دانشگاه گيلان - دانشكده تربيتبدني و علوم ورزشي - گروه فيزيوتراپي
كليدواژه :
افراد غيرورزشكار , ووشوكاران , شانهبهجلو , كايفوز , آزمون حركت جانبي استخوان كتف
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: فعاليتهاي روزمره، نيازمند تركيب و هماهنگي مفاصل اسكاپولاتراسـيك و گلنوهـومرال است. در ورزشكاران نيز وضعيت قرارگيري كتف باتوجهبه ارتباط آن با عملكرد شانه بر عملكرد ورزشي آنها تأثير مستقيم خواهد داشت. ازاينرو، تحقيق حاضر به بررسي ريتم كتفي بازويي، كايفوز و شانهبهجلو در ووشوكاران سطح ملي و افراد غيرورزشكار پرداخت. مواد و روشها: تحقيق حاضر نيمهتجربي است و جامعه آماري آن شامل ووشوكاران (تعداد: 27 نفر، سن: 1/72±23/29 سال، قد: 1/72±0/20 متر، وزن: 11/50±69/50 كيلوگرم، شاخص توده بدني: 22/25±3/29 كيلوگرم بر متر مربع) و افراد غيرورزشكار (تعداد: 27 نفر، سن: 2/85±25/92 سال، قد: 0/07±1/75 متر، وزن: 11/73±69/36 كيلوگرم، شاخص توده بدني: 3/08±22/53 كيلوگرم بر متر مربع) بود كه بهصورت دردسترس انتخاب شدند. زاويه كايفوز با خطكش منعطف و شانهبهجلو با استفاده از روش فتوگرافي ارزيابي شد. در اين تحقيق، فاصله كتفها از ستون مهره نيز با استفاده از آزمون حركت جانبي استخوان كتف ارزيابي شد. براي بررسي تفاوت بينگروهي از آزمون تيمستقل و جهت بررسي ارتباط بين متغيرها از آزمون پيرسون استفاده شد. تحليل آماري با استفاده از نسخه 24 نرمافزارSPSS انجام شد (05/P≤0). يافتهها: نتايج نشان داد بين ميزان كايفوز و شانهبهجلو با فاصله كتفها از ستون فقرات در زواياي 0، 45 و 90 درجه ابداكشن بازو ارتباط معناداري وجود داشت (0/05≥P)، بهصورتي كه با افزايش كايفوز و شانهبهجلو ميزان فاصله كتفها از ستون فقرات نيز افزايش مييافت. همچنين در افراد غيرورزشكار نيز بين فاصله كتف سمت برتر و غيربرتر در زواياي صفر و 45 درجه ابداكشن بازو تفاوت معناداري وجود داشته است (P=0/02, P=0/01)، اما در اين آزمون و در افراد غيرورزشكار در زاويه 90 درجه و همچنين در افراد ووشوكار در هيچكدام از حالتها تفاوتي مشاهده نشد. آزمون تيمستقل در مقايسه با متغيرهايي همچون كايفوز و شانهبهجلو و نيز فاصله كتفها در زواياي مختلف بين 2 گروه ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معناداري نشان داد (0/05≥P) كه براساس ميانگينها اين زوايا و فاصلهها در ورزشكاران بيشتر از افراد غيرورزشكار بود. نتيجهگيري: باتوجهبه نتايج پژوهش حاضر و وجود ارتباط بين كايفوز و شانهبهجلو با وضعيت قرارگيري كتف روي ستون فقرات و تغيير اين متغيرها در افراد ووشوكار حرفهاي، بهنظر ميرسد توجه بيشتر به اين تغييرات و بررسي آنها ازنظر ايجاد آسيب و اختلالات عضلانياسكلتي ضروري است.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي