بررسي عوامل انساني موثر بر گردشگري با روش تلفيقي SWOT و معادلات ساختاري (مطالعه موردي: شهرستان سپيدان)

زمينه و هدف: امروزه گردشگري يكي از عوامل اصلي توسعه اقتصادي‎ ‎و اجتماعي در بسياري از ‏مناطق جهان است. كشور ايران با وجود تنوع بالاي منابع تفرجي طبيعي و فرهنگي جايگاه واقعي خود را چه در گردشگري خانگي و چه گردشگري دورن مرزي نيافته است. شهرستان سپيدان واقع در استان فارس نيز از اين قاعده مستثني نيست. از اين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل انساني موثر بر گردشگري اين شهرستان انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه بر اساس چارچوب ارائه شده در روش SWOT عوامل انساني موثر بر گردشگري شهرستان سپيدان در قالب عوامل خارجي (فرصت و تهديد) و داخلي (قوت و ضعف) تهيه و از كارشناسان خبره در بازه ليكرت نظرخواهي شد. مجموعه نظرات جهت بررسي نقش عوامل فرصت و تهديد بر عوامل قوت و ضعف گردشگري با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري- حداقل مربعات جزئي (SEM-PLS) بررسي شد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه 50 % تغييرات عامل قوت با ساير عوامل و30 % ضعف‌هاي گردشگري با عامل خارجي فرصت و تهديد تبيين مي‌شود. در مدل پژوهش نقش عامل خارجي فرصت بر عامل داخلي قوت مثبت و معني‌دار (0.01 p) به‌دست‌آمد، همچنين نقش عامل خارجي تهديد بر عامل داخلي ضعف نيز مثبت و معني‌دار (0.05 p) است و براي ساير مسيرها اثر معني‌داري در مدل به‌دست‌نيامد. بحث و نتيجه‌گيري: گردشگري منطقه مورد مطالعه با توجه به معني‌دار بودن اثر عوامل خارجي بر عوامل داخلي در موقعيت تهاجمي و تدافعي قرار دارد. استفاده از روش‌هاي نوين آماري مانند حداقل مربعات جزئي (‏PLS‏)‏ كمك مي‌كند تا با اعتماد بيشتري راهبردهاي توسعه گردشگري را تعيين و جهت‌گيري اقدامات مديريتي را در آينده هدايت كرد.