رابطه بين سبك‌هاي يادگيري، حل مسئله، هيجان‌خواهي و هوش فرهنگي با ادراك خطر: نقش واسطه‌اي تنظيم هيجان

هدف از پژوهش حاضر نقش ميانجي تنظيم هيجان در رابطه بين سبك‌هاي يادگيري، حل مسئله، هيجان‌خواهي و هوش فرهنگي با ادراك خطر بود. در اين پژوهش كاربردي با روش توصيفي- همبستگي از بين رانندگان مركز شهر تهران، تعداد 340 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌هاي سبك يادگيري كلب (1984)، حل مسئله هپنر و پترسون (1982)، هيجان‌خواهي آرنت (1994)، هوش فرهنگي آنگ و ارلي (2004)، تنظيم هيجان گراس و جان (2003) و ادراك خطر رانندگي آلبرگ و راندمو (2001) پاسخ دادند. بيشترين فراواني متعلق به مردان، دامنه سني40 تا 50 سال و تحصيلات فوق ديپلم و كمتر بود. ضرايب استاندارد مسيرهاي مستقيم بين سبك يادگيري، حل مسئله، هيجان‌خواهي و هوش فرهنگي با تنظيم هيجان به ترتيب 0/41، 0.31، 0.45، 0/45 و ضريب استاندارد مسير مستقيم بين تنظيم هيجان با ادراك خطر 0.93 و شاخص برازش مطلق (GOF) براي الگوي پژوهش مقدار 0/38 به دست آمد و مشخص شد كه سبك يادگيري، حل مسئله، هيجان‌خواهي و هوش فرهنگي با ميانجي‌گري تنظيم هيجان بر ادراك خطر رانندگان شهر تهران اثر مثبت دارند (p 0/05).