عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري سلامت و اثرات آن بر بهزيستي جامعه

زمينه و هدف: گردشگري سلامت، به عنوان شكل جديدي از گردشگري، به دليل داشتن مزيت رقابتي و رونق روزافزون، اهميت بيشتري نسبت به ساير اشكال گردشگري دارد. هدف از اين پژوهش، شناسايي عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري سلامت و اثرات آن بر بهزيستي جامعه مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر رويكردي تركيبي دارد و يك مطالعه استقرايي مي باشد. جامعه آماري پژوهش در فاز كيفي؛ اساتيد دانشگاهي و مديران و متخصصان گردشگري سلامت و در فاز كمّي؛ شركت هاي گردشگري، هتل داران و متوليان و كاركنان مراكز سلامت بودند. مشاركت كنندگان در فاز كيفي 15 نفر كه با روش گلوله برفي و در فاز كمّي 306 نفر كه با روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. گردآوري داده ها با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه صورت گرفت. تحليل داده ها در فاز كيفي با كمك نرم افزار Maxqda-10 و سپس با استفاده از روش معادلات ساختاري و در فاز كمّي با نرم افزارهاي SPSS  و SmartPLS انجام گرفت. يافته ها: در كل مصاحبه ها؛ كد امكانات بهداشتي و درماني با 41 بار و كدهاي توسعه روابط و زيرساخت هاي گردشگري با 26 و 21 بار تكرار، به ترتيب بيشترين و كدهاي تخصصي‫كردن خدمات و رعايت ايمني با 2 بار تكرار كمترين فراواني را داشتند. در ادامه، از كدگذاري باز انجام شده، 100 كد در 20 مفهوم اصلي به عنوان مفاهيم اصلي پژوهش استخراج شدند. در فاز كمّي، نتايج ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي متغيّرها، با توجّه به حدود سرحد 0.6 و 0.7، با روش SmartPLS براي اين دو معيار در تمامي سازه هاي پژوهش، بيشتر از 0.8 و مورد قبول مي باشند. نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان مي دهد توسعه گردشگري سلامت، ابزاري براي توسعه جامعه محسوب شده و موجب افزايش سرمايه گذاري در بخش هاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي جامعه، اشتغال زايي، افزايش درآمد و رضايت و نشاط مردم مي شود و موجبات توسعه رفاه، بهبود كيفيت زندگي و بهزيستي آنان را فراهم مي آورد.