تحليل تغييرات زماني – مكاني شاخص كمبود آب در استان خوزستان در يك دهه گذشته

يكي از مهمترين نگراني ها جهان امروز بحث در خصوص تغييرات آب و هوايي و پيامدهاي ناشي از آن است. هدف از اين پژوهش بررسي تغييرات زماني مكاني شاخص كمبود آب TSDI در استان خوزستان است. در اين پژوهش از داده‌هاي ايستگاه هواشناسي مقادير بارندگي ماهانه و داده هاي ناهنجاري هاي كلي ذخيره آب (TWSA)حاصل از ماهوارهGRACE-CSR در بازه ي(2016-2002)استفاده گرديد. سپس با استفاده از مقادير بارش ماهانه شاخص بارش استاندارد (SPI)و با استفاده ازمقادير TWSA شاخص كمبود ذخيره كلي (TSDI)محاسبه گرديد. نتايج نشان داد خشكسالي از سال 2008 شروع و تا سال 2016 ادامه داشته، كه در اين بين سال 2009در SPI-24ماهه با قرار گيري 68% از مساحت منطقه در طبقه خشكسالي شديد به عنوان شديدترين سال‌ از نظر خشكسالي شناخته شده. شروع مقادير سالانه شاخص كمبود آب در سال 2008 و پايان آن سال 2016 بوده كه در اين ‌بين سه خشكسالي مشاهده شد. سال 2012 با مقدار5.66- در طبقه بسيار شديد. هر چه از سال 2008 به سال 2016 نزديك شويم شديدتر مي‌شود. درصد همبستگي بين شاخص‌هاي SPI-12 و SPI-24 با شاخص TSDI به ترتيب برابر با 0.54 و 0.73 است. با توجه به اين ضرايب شاخصSPI-24 ماهه بيشترين درصد همبستگي را با شاخصTSDI داشته است.