شيوع ديابت بارداري و عوامل خطر مرتبط با آن در زنان مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر ايلام در سال 1400

مقدمه: ديابت بارداري يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي متابوليك است كه بسياري از بارداري‌ها را عارضه‌دار مي‌كند. مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع ديابت بارداري و عوامل خطر مرتبط با آن، در زنان مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر ايلام انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي؛ پرونده زنان باردار كه در فاصله فروردين تا اسفند 1400 به مراكز بهداشتي- درماني شهر ايلام مراجعه‌ كرده بودند و در سن بارداري 24 الي 28 هفته آزمايش تست تحمل گلوكز خوراكي انجام داده بودند، بررسي شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته؛ شامل مشخصات دموگرافيك، سوابق پزشكي، بارداري و زايمان، جمع‌آوري شد. داده‌هاي به دست آمده با نرم‌افزار 19 SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي فراواني، ميانگين، تي تست، مربع كاي، دقيق فيشر و رگرسيون لجستيك، تجزيه و تحليل شدند و سطح معني‌داري كمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: از مجموع 638 نفر زن باردار، 589 نفر (90.4) غير مبتلا به ديابت و 60 نفر (9.6%) مبتلا به ديابت بارداري بودند. ديابت بارداري در زنان چندزا، سن بالاتر از 30 سال و داراي اضافه وزن در اوايل بارداري، شايع‌تر بود (0.001=P). سن، سطح تحصيلات، نمايه توده بدني و وضعيت اقتصادي با ديابت بارداري رابطه آماري معني‌دار داشتند (0.001=P). سابقه مرده‌زايي، سابقه سقط، تولد نوزاد بزرگ جثه (ماكروزوم)، سابقه ديابت در خانواده، ابتلا به پيش ديابت و ديابت بارداري قبلي و كم‌كاري تيروئيد از عوامل خطر احتمالي ديابت بارداري بودند (0.001=P). بروز عفونت‌ ادراري و اختلال فشارخون در ديابتي‌ها بيشتر بود (0.001=P). نتيجه‌گيري: با توجه به اين‌كه ديابت بارداري در زنان چندزاي بالاي 30 سال و داراي اضافه وزن در اوايل بارداري شايع‌تر بود، بنابراين مشاوره و آموزش به موقع اين دسته از زنان باردار مي‌تواند در كاهش خطر ابتلا به ديابت بارداري موثر باشد.