تأثير كم‌آبياري و روش آبياري بر بهره‌وري آب، عملكرد و اجزاي عملكرد گندم

به منظور بررسي اثر كم‌آبياري بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي گندم (.Triticum aestivum L) رقم مرواريد، آزمايشي به صورت طرح كرت هاي خردشده بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار با سه تيمار اصلي شامل روش آبياري قطره‌اي نواري سطحي (TS)، آبياري قطره‌اي نواري زيرسطحي (TSS) و آبياري فارو (F) و سه تيمار فرعي شامل سطوح مختلف آبياري به صورت كم‌آبياري با 50 (I1)، كم‌آبياري با 75 (I2) و آبياري كامل با 100 (I3) درصد نياز آبي گياه در سال زراعي 1395-96 در مزرعه تحقيقاتي مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي استان اردبيل در منطقه مغان انجام گرفت. نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه بيش‌ترين وزن هزاردانه، شاخص برداشت و تعداد پنجه در واحد سطح به‌ترتيب با 0.05 كيلوگرم، 42 درصد و 448.56 در I3 و ميزان پروتئين با 9.56 درصد در I1 به‌دست آمد. هم‌چنين بيش‌ترين عملكرد دانه و بهره‌وري آب به‌ترتيب با 7122.33 كيلوگرم در هكتار و 1.81 كيلوگرم بر مترمكعب مربوط به‌روش آبياري TS با سطح آبياري I3 (در بهره‌وري آب، تيمارI3  با I1 اختلاف معني داري نداشت) بود و كم‌ترين آن‌ها با 2866.67 كيلوگرم در هكتار و 1.05 كيلوگرم بر مترمكعب در روش آبياري F به‌ترتيب در سطوح آبياري I1 و I3 به‌دست آمد. بنابر اين روش آبياري قطره‌اي نواري سطحي (TS) با تيمارهاي سطح كم‌آبياري 75 درصد نياز آبي گياه (I2) و آبياري كامل 100 درصد نياز آبي گياه(I3)  به‌ترتيب در شرايط محدوديت آب و عدم محدوديت آب مي‌توانند گزينه مناسبي براي توليد محصول گندم در منطقه مغان باشند.