اثر فعاليت ورزشي بر هورمون هاي اشتها در شرايط چاقي و ديابت با تاكيد بر نقش لپتين در ارتباط متقابل بافت چربي و هيپوتالاموس: مطالعه مروري نظام مند

اهداف: چاقي ازطريق اختلال در بيان و ترشح آديپوكاين ها باعث برهم خوردن اعمال بيولوژيك مختلف بدن و بروز بيماري‌هاي ثانويه اي از جمله ديابت نوع 2 مي شود. كشف هورمون لپتين (يكي از مهم ترين آديپوكاين ها) علاقه بسياري را براي درمان چاقي برانگيخت، چرا كه اين هورمون به عنوان هورمون كنترل كننده اشتها شناخته مي شود و نقش تنظيم كننده دريافت غذا، مصرف و تعادل انرژي بدن را داراست. سطوح پلاسمايي لپتين با ذخاير چربي بدن ارتباط مستقيم دارد و به تغييرات در تعادل انرژي پاسخ مي دهد. لپتين با عبور از سد خوني مغزي وارد هيپوتالاموس مي شود و ترشح هورمون هاي محرك اشتها را كاهش و هورمون هاي سركوب كننده اشتها را افزايش مي دهد. بنابراين كنترل مسير سيگنالينگ لپتين در هيپوتالاموس مي تواند دريچه اي براي درمان چاقي و مشكلات متابوليكي ناشي از آن مانند ديابت نوع 2 را فراهم كند. فعاليت ورزشي يكي ازمهم ترين كنترل كننده ترشح لپتين است و از اين رو اثر فعاليت ورزشي بر هورمون هاي اشتها در شرايط چاقي و ديابت با تاكيد بر نقش لپتين در كراس تاك بافت چربي و هيپوتالاموس بررسي مي شود. بدين منظور بدين منظور پايگاه هاي Google Scholar، PumMed، Scopus، SID، نور،مگيران مورد بررسي قرار گرفتند و مطالعات چاپ شده بين سال هاي 2000 تا 30 جولاي 2021 تجزيه و تحليل شدند. معيارها ي ورود مقالات به اين پژوهش ، داشتن حداقل يكي از تركيبات فعاليت ورزشي و هيپوتالاموس، فعاليت ورزشي و هورمونهاي اشتها، فعاليت ورزشي و لپتين در عنوان يا كلمات كليدي مقالات بود. در مرحله نهايي ، 30 مقاله معيارهاي لازم براي ورود به پژوهش را داشت و سه مقاله به علت نقص در اطلاعات گزارش شده حذف شد و درنهايت 27 مقاله بررسي نهايي شد. يافته ها: نتايج اين مقالات نشان داد كه فعاليت ورزشي (حاد و طولاني مدت) سطوح لپتين را افزايش مي دهد و بيان ژن هاي سركوب كننده اشتها را تحريك ميكند؛ درحاليكه بيان ژن هاي محرك اشتها را مهار مي كند. نتيجه گيري: براي بررسي نقش متغيرهاي تمريني مانند نوع، شدت و حجم تمرين در غلظت لپتين و كاركرد مسيرهاي كنترل كننده اشتها در هيپوتالاموس ، به انجام دادن پژوهش هاي بيشتر نياز است.