تاثير تمرين ورزشي بر سرعت خون در شريان مغزي مياني: يك مطالعه فراتحليلي

اهداف: هدف اين پژوهش تعيين تاثير تمرين ورزشي، سطح آمادگي قلبي تنفسي بالاتر و يا سابقه فعاليت بدني بر سرعت جريان خون در شريان مغزي مياني (MCAv) افراد سالم بود. روش‌شناسي: مداخلات بررسي شده بر روي بزرگسالان سالم منتشر شده در مجلات پژوهشي تا قبل از پايان جولاي سال 2020 ميلادي در پايگاه هاي Pubmed، Googlescholar، SID و Magiran جستجو شدند. در كل 14 تحقيق (شامل 21 مداخله) متشكل از هفت تحقيق داراي طرح پيش و پس‌آزمون و هفت تحقيق داراي طرح علّي پس از وقوع، شاخص‌هاي شمول در فراتحليل را كسب كردند. مدل اثرات تصادفي براي تحليل داده‌هاي گزارش شده بر حسب اندازه اثر اختلاف ميانگين توسط نرم‌افزار CMA2 استفاده شد. به‌علاوه، همبستگي بين اندازه‌هاي اثر تمرين ورزشي يا سطح آمادگي‌جسماني بر MCAv با سن، حداكثر اكسيژن مصرفي، فشار متوسط سرخرگي، وزن، شاخص توده بدن، ضربان قلب استراحتي، فشار سهمي دي‌اكسيد‌كربن انتهاي بازدم و همچنين مدت زمان اجراي تمرينات ورزشي با فرا‌ رگرسيون مدل تصادفي ساده بررسي شد. نتايج: تمرين ورزشي بدون توجه به ويژگي‌هاي آزمودني‌ها و تعداد هفته‌هاي تمرين، سبب افزايش غير معني‌دار 0/569 سانتي‌متر بر ثانيه‌اي درMCAv (0/60=p) مي‌شود. همچنين در بررسي‌هاي فرارگرسيوني نيز همبستگي‌هاي معني‌داري مشاهده نشد(0/05 p). نتيجه‌گيري: در حال حاضر نمي‌توان به تاثير تمرين ورزشي، آمادگي جسماني قلبي-تنفسي و داشتن سابقه ورزشي براي بهبود جريان خون مغزي يا جلوگيري از افت جريان خون مغزي اتكا كرد. هنوز به انجام كارآزمايي‌هاي باليني بيشتر در اين زمينه نياز است.