اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه بر اضطراب سلامت و خودتنظيمي هيجاني زنان مبتلا به اضطراب ناشي از پاندمي ويروس كوويد- 19

مقدمه: پاندمي ويروس كوويد-19 سبب ايجاد آشفتگي روان‌شناختي و هيجاني و بروز اضطراب در بسياري از افراد جامعه شده است. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه آنلاين بر اضطراب سلامت و خودتنظيمي هيجاني زنان مبتلا به اضطراب ناشي از پاندمي ويروس كوويد- 19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان مبتلا به اضطراب ناشي از پاندمي ويروس كوويد- 19 شهر اصفهان در سه‌ماهه زمستان سال 1399 بود. در اين پژوهش تعداد 34 زن مبتلا به اضطراب كوويد - 19 با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (هر گروه 17 بيمار). گروه آزمايش درمان فراتشخيصي يكپارچه (بارلو و همكاران، 2011) را طي يك ماه در 10 جلسه 75 دقيقه‌اي به‌صورت آنلاين دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل مقياس اضطراب كوويد -19 (علي‌پور و همكاران، 1398)، پرسشنامه اضطراب سلامت (سالكوكيس و وارويك، 2002) و پرسشنامه خودتنظيمي هيجاني (گروس و جان، 2003) بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان فراتشخيصي يكپارچه آنلاين بر اضطراب سلامت و خودتنظيمي هيجاني زنان مبتلا به اضطراب ناشي از پاندمي ويروس كوويد - 19  تأثير معنادار داشته (p 0/001) و توانسته منجر به كاهش اضطراب سلامت و بهبود خودتنظيمي هيجاني اين زنان شود. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه درمان فراتشخيصي يكپارچه آنلاين با بهره‌گيري از فنوني همانند شناسايي هيجان‌ها، آموزش آگاهي هيجاني و ارزيابي مجدد شناختي مي‌تواند به‌عنوان يك درمان كارآمد جهت بهبود اضطراب سلامت و خودتنظيمي هيجاني زنان مبتلا به اضطراب ناشي از پاندمي ويروس كوويد - 19 مورد استفاده قرار گيرد.