نقش ميانجي‌ تاب‌آوري در رابطه بين تنظيم شناختي هيجان با اضطراب كرونا در زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شميرانات

زمينه و هدف: برخي از عوامل استرس‌زا مانند بيماري‌ها از جمله كرونا به دليل ناشناخته بودن مي‌تواند موجب برانگيختن اضطراب و نگراني از سلامتي ‌شود؛ شناسايي عوامل مؤثر بر اين اضطراب مي‌تواند موجب ارائه راهكارهاي مقابله با آن ‌شود. بدين منظور اين پژوهش با هدف تعيين نقش ميانجي تاب‌آوري در رابطه بين تنظيم شناختي هيجان با اضطراب كرونا در زنان انجام شد.روش پژوهش: روش پژوهش همبستگي از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش، شامل تمامي زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شبكه بهداشت شهرستان شميرانات در بازه زماني 15 فروردين تا 15 خرداد سال 1400 بود. 250 نفر از زنان واجد شرايط با روش نمونه‌گيري در دسترس از طريق فراخوان اينترنتي انتخاب و به صورت آنلاين به پرسشنامه‌هاي تنظيم شناختي هيجان، اضطراب كرونا ويروس، و مقياس تاب‌آوري پاسخ دادند. براي تحليل داده‌هاي حاصل از ارزيابي مدل پيشنهادي به روش معادلات ساختاري از نرم‌افزارهاي 25SPSS و 3Smart PLS تحليل شد. يافته‌ها: بين تاب‌آوري با اضطراب كرونا رابطه مستقيم و منفي معنادار، و بين تنظيم شناختي هيجان با تاب‌آوري رابطه مستقيم مثبت معنادار برقرار است(0.01 P). رابطه مستقيم و منفي معناداري بين راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان با تاب‌آوري وجود دارد(0.01 P). همچنين تاب‌آوري، بين تنظيم شناختي هيجان با اضطراب كرونا در زنان مراجعه كننده به مركز بهداشت نقش ميانجي دارد (0.01 P).نتيجه‌گيري: با توجه به پژوهش انجام شده، مي‌توان گفت پايين بودن سطح تنظيم شناختي هيجان و تاب‌آوري بر افزايش اضطراب كرونا در زنان تأثير دارد. همچنين بالابودن راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان موجب كاهش سطح تاب‌آوري در زنان مي‌شود.