سنتز نانوكامپوزيت‌هاي بور داپ‌شده بر سطح هيدروكسي آپاتيت-كيتوسان و بررسي اثر آن بر ريزسختي ميناي دندان دمينراليزه ‌شده

سابقه و هدف: درمان‌هاي غيرتهاجمي براي رمينراليزاسيون ميناي دندان ترجيح داده مي‌شوند كه براي انجام اين كار مي‌توان از نانوكامپوزيت‌هاي فلزي استفاده كرد. هدف اين مطالعه بررسي اثر نانوكامپوزيت‌هاي بور داپ‌شده بر سطح هيدروكسي آپاتيت-كيتوسان روي ريزسختي ميناي دندان دمينراليزه‌شده است.مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، نانوكامپوزيت‌هاي بور داپ‌شده بر سطح هيدروكسي آپاتيت-كيتوسان به روش sol-gel ساخته شد. 45 دندان پرمولر سالم انساني انتخاب و به دو نيمه باكالي و لينگوالي تقسيم شد. سيكل دمينراليزاسيون نمونه‌ها براي مدت 14 روز انجام شد تا سطح ميناي دندان دمينراليزه شود. سپس نمونه‌ها به‌‌طور تصادفي به سه گروه مساوي بر اساس كاربرد مواد رمينراليزه‌كننده تقسيم شدند؛ گروه 1: نانوكامپوزيت‌هاي هيدروكسي آپاتيت–كيتوسان؛ گروه 2: نانوكامپوزيت‌هاي بور داپ‌شده بر سطح هيدروكسي آپاتيت–كيتوسان و گروه 3: گروه كنترل بدون نانوكامپوزيت. نانوكامپوزيت‌ها در طول 28 روز (2 بار در روز) روي سطح دندان‌ها اعمال شدند. ريزسختي نمونه‌ها با استفاده از تست ويكرز در سه نقطه انجام شد. براي تحليل آماري داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌طرفه و توكي استفاده شد (0/05=α). مورفولوژي سطحي گروه‌ها با استفاده از SEM بررسي شد. يافته‌ها: بين سه گروه مطالعه‌شده تفاوت آماري معناداري وجود داشت (0/001 P). بيشترين ميانگين در گروه نانوكامپوزيت‌هاي بور داپ‌شده بر سطح هيدروكسي آپاتيت-كيتوسان (368/12) و سپس در گروه نانوكامپوزيت‌هاي هيدروكسي آپاتيت-كيتوسان (342/62) مشاهده شد. كمترين ميانگين نيز مربوط به گروه كنترل (267/53) بود. مقايسه دوبه‌دوي گروه‌ها نشان داد بين گروه‌هاي 1 و 2، 1 و 3 و گروه 2 و 3 تفاوت آماري معناداري وجود دارد (0/05 P).نتيجه‌گيري: هر دو تركيب HApC و B@HApC باعث بهبود رمينراليزاسيون و افزايش ريزسختي ميناي دندان مي‌شود، اما اين افزايش در حضور تركيب حاوي بور بيشتر بود.