بررسي ديدگاه مفسران فريقين در تفسير «وَراءَ ذلِكَ» در آيه ۷ سوره مؤمنون

عبارت «فَمَنِ ابْتَغَي وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ» ناظر بر تربيت جنسي است كه پيوسته خانواده‌‌ها و جوامع را تحت تأثير قرار مي‌دهد. پژوهش حاضر با توجه به تأثيرپذيري موضوع اين آيه از رويكردهاي مذهبي، فقهي و اجتماعي در صدد پاسخ‌گويي به اين سؤال است كه هم‌پاي تحوّل موضوع آيه، كتب تفسيري فريقين چه رويكردي اتخاذ كرده‌اند؟ بدين منظور نوشتار حاضر با پذيرش اين پيش‌فرض كه به موازات رخداد پديده‌هاي جديد مرتبط با موضوع آيه، نگرش‌هاي تفسيري فريقين نيز تحول را تجربه مي‌كنند، نكات مفهومي، مصداقي و فقهي تفاسير فريقين درباره «وَراءَ ذلِكَ» را بررسي كرده و در نهايت به دو ديدگاه تفسيري عمده: قول به محدوديت مدلول آيه به روابط جنسي حرام و قول به اطلاق و عموميت آيه و شمول آن بر همه رفتارهاي شهواني نامشروع، دست پيدا كرد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد هر دو ديدگاه مورد توجه مفسران فريقين قرار گرفته است و اختلاف اندك در برخي از مصاديق در حدي نيست كه ديدگاه فريقين مخالف همديگر تلقي شود، ولي تحليل مصاديقي كه مفسران شيعه و سني براي گناهان جنسي مستفاد از آيه بيان كرده‌اند بر غلبه تدريجي ديدگاه شمول و اطلاق در گذر زمان، دلالت مي‌كند.