مقايسۀ استدلال موجهۀ چالمرز و كريپكي عليه مادي‌انگاري (نظريۀ اين‌هماني)

يكي از استدلال‌ها به نفع دوگانه‌انگاري و عليه مادي‌انگاري استدلال تصورپذيري است. طبق استدلال تصورپذيري كريپكي، اگر جهان زامبي‌ تصوپذير باشد، وجود زامبي‌ها به‌لحاظ متافيزيكي ممكن است. از‌اين‌رو، آگاهي غيرفيزيكي است. به اصل تصورپذيري كريپكي اعتراض شده است كه با پديده ضرورت پسيني كريپكيايي سازگار نيست. از اين‌رو، استدلال تصورپذيري صرفا حاكي از آن است كه جهان زامبي منطقا ممكن است، اما امكان منطقي مستلزم امكان متافيزيكي نيست. چالمرز براي پاسخ‌گويي به اين اعتراض از ايدۀ معناشناسي دوبعدي‌گرا بهره مي‌گيرد. ضرورت پسيني كريپكيايي آن چيزي را كه بروفق مفهوم اوليه تصورپذير است، به‌لحاظ متافيزيكي غيرممكن نمي‌سازد. چالمرز مي‌كوشد صورت‌بندي جديدي از استدلال كريپكي عليه ماترياليسم براساس ايدۀ دوبعدي‌گرايي به‌دست دهد. در نهايت، استدلال تصورپذيري كريپكي را با استدلال تصورپذيري چالمرز مقايسه مي‌كنم.