تاثير آلودگي زيست محيطي بر كيفيت حسابرسي

هدف: به دنبال تفكيك مديريت شركتها از مالكيت آنها و ايجاد مسائل نمايندگي و نيز افزايش عدمتقارن اطلاعاتي بين مديران و مالكان، رعايت الگوهاي زيست محيطي و مسئوليت پذيري اجتماعي ناديده گرفته شده است كه به نظر مي‌رسد با اعمال نظارت‌هاي چشم‌گير مي‌توان اين موضوع مهم و فراگير را در ليست اهداف مهم و اوليه شركت‌ها قرار داد. اين پژوهش با هدف مطالعه جنبه‌اي از پيامدهاي اقتصادي جايگاه خدمات حسابرسي در ايران به بررسي تاثير آلودگي زيست محيطي بر كيفيت حسابرسي در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌پردازد.روش : در اين راستا، تعداد 110 شركت براي دوره زماني 1393تا 1398 انتخاب گرديد. هدف پژوهش كاربردي و روش‌شناسي آن از نوع پس‌رويدادي است. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه افزايش آلودگي هوا موجب افزايش اقلام تعهدي اختياري مي‌شود. همچنين يافته‌ها نشان داد كه آلودگي هوا موجب افزايش حق الزحمه حسابرسي مي گردد. نتيجه‌گيري: در حقيقت شركت‌هايي كه الگوي زيست محيطي را رعايت نمي‌كنند موجب افزايش تضاد بين گروه هاي مختلف ذينفع مي‌شوند. دانش افزايي: از اين رو حسابرسان به عنوان نظارت‌كنندگان، مستلزم صرف زمان بيشتري جهت حسابرسي هستند كه همين عامل موجب افزايش زمان رسيدگي به اطلاعات و مدارك سازمان و متعاقباً افزايش حق الزحمه حسابرسي مي‌شود. دانش افزايي: با عنايت به بررسي آلودگي زيست محيطي كه يك الگوي جديد در تحقيقات داخلي مي باشد، انتظار مي رود نتايج براي گروه هاي مختلف از جمله شركت ها و سرمايه گذاران مفيد باشد و به توسعه ادبيات پژوهش در زمينه مسئوليت پذيري اجتماعي شركت ها كمك كند.