ارزيابي پتانسيل تمايزي سلول‌هاي بنيادي تكاي انساني به سلول هاي شبه‌تخمك در تخمدان زنان با سنين توليدمثلي مختلف

شواهد حاكي از وجود و عملكرد سلول‌هاي بنيادي تخمدان (OSCs)، رو به افزايش است. در مطالعه‌ي پيشين اين گروه، سلول‌هاي بنيادي تكاي انساني (hTSCs) از تخمدان يك بيمار ۱۹ ساله جدا و تحت شرايط القائي به سلول­هاي شبه‌تخمك (hOLCs) تمايز داده شد. در اين مطالعه، به‌منظور اثبات تكرارپذيري اين آزمايش همچنين حضور اين سلول‌ها در تخمدان افراد با سن توليدمثلي بالاتر و پتانسيل تمايزي آن‌ها در آزمايشگاه، hTSCs از تخمدان بيماران بيست و ۳۸ ساله جداسازي و پتانسيل تمايزي آن‌ها به hOLCs در مقايسه با بيمار ۱۹ ساله ارزيابي شد. در اين مطالعه‌ي مداخله‌اي تجربي، براساس دستورالعمل مطالعه‌ي پيشين،hTSCs  از فوليكول‌هاي كوچك انترال اوليه با اندازه‌ي سه تا پنج ميلي‌متر جدا شدند و پس از كشت و تكثير، براي تمايز در ظروف شش چاهكه با تعداد ×104 5 سلول در هر چاهك در محيط القائي DMEM/F12 حاوي FBS، مايع فوليكول انساني، گلوتامين و پيرووات به‌مدت چهل روز كشت داده شدند. سپس روند تكوين آنها در قالب ويژگي‌هايي مانند مورفولوژي، اندازه و زنده‌ماني سنجيده شد hTSCs با موفقيت از بافت تخمدان بيماران بيست و ۳۸ ساله جدا و در شرايط آزمايشگاهي، در محيط DMEM/F-12 حاوي فاكتورهاي رشد (EGF، FGF، GDNF و غيره) كشت داده شدند. پس از ۱۲ روز، تمايز hTSCs به hOLCs در هر دو بيمار آغاز شد و مورفولوژي آنها از دوكي به گرد تغيير شكل داد. اندازه‌ي hOLCs در طول دوره‌ي تمايز در هر دو بيمار (از 20-25 ميكرومتر به پنجاه ميكرومتر) افزايش يافت. زنده‌ماني hOLCs  نسبت به hTSCs در هر سه بيمار مشابه بود و تفاوت معناداري با يكديگر نداشتند. بنابراين، نشان داده شد كه hTSCs از تخمدان افراد با سنين توليدمثلي مختلف، قابل جداسازي بوده و تفاوتي در الگوي تمايز آن‌ها به hOLCs در شرايط آزمايشگاهي وجود ندارد.