ارائه الگوي ارزيابي تصميم ‌سازي در بازآفريني‌شهري

ارزيابي تصميمات در فرايند بازآفريني شهري، باتوجه‌به ويژگي پيچيدگي، ابهام و عدم قطعيت آن، يك امري حياتي است كه مستلزم شناسايي معيارهاي مؤثر بر تحقق آن و استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري فازي است. هدف از انجام پژوهش معرفي يك روش دلفي فازي بر اساس استدلال كيفي، براي شناسايي و بومي‌سازي معيارهاي مؤثر بر بازآفريني شهري است. روش تحقيق، تركيبي از روش‌هاي كمي و كيفي است. پژوهش حاضر برحسب هدف توسعه - كاربردي و برحسب اقدام محقق توصيفي - تحليل است ديدمان (پارادايم) غالب در تدوين چارچوب نظري تحقيق، بازآفريني شهري را سازه‌اي چندوجهي (محتوايي و فرايندي) تلقي مي‌كند كه يك راهبرد يكپارچه از فرايند تصميم‌سازي ارائه مي‌دهد. براي تدوين مدل مفهومي پژوهش از روش تحليل محتوا و براي تحليل مؤلفه‌ها و معيارهاي بازآفريني شهري، از سيستم استنتاج فازي (FIS) و نرم‌افزارهاي Matlab  و SPSS استفاده شده است. براي دستيابي به داده‌هاي موردنياز پژوهش، پرسش‌نامه‌هاي باز و بسته، در بين خبرگان و گروه كارشناسي توزيع گرديد. سپس داده‌هاي به‌دست‌آمده وارد سيستم استنتاج فازي شده و خروجي آنها به‌عنوان يافته‌هاي پژوهش تلقي گرديد. طبق نتايج حاصل از مطالعه، تعداد  18 معيار جهت ارزيابي سياست بازآفريني شناسايي شدند. اين معيارها، در مرحله انتخاب نهايي كه با روش مصاحبه دلفي انجام شد، به 12 معيار كاهش داده شدند. نتايج به‌دست‌آمده بيانگر اين است كه مهم‌ترين و بي‌اهميت‌ترين مؤلفه‌هاي بازآفريني شهري در شهر قم به ترتيب عبارت‌اند از مؤلفه اقتصادي، عملكردي، كالبدي، مديريتي، اجتماعي و زيست‌محيطي، همچنين مهم‌ترين و بي‌اهميت‌ترين معيارهاي ارزيابي بازآفريني شهري به ترتيب عبارت‌اند از: اشتغال و درآمد، خدمات عمومي حمل‌ونقل و دسترسي مديريت شهري ايمني و امنيت سلامتي، مسكن و زيرساخت‌ها.