نقش بروكراسي در بروز فساد اداري در كشورهاي افغانستان و ايران

«نظام اداري» يكي از بنيادي‌ترين مفاهيم در گستره مديريت دولتي، حقوق اداري و حقوق اساسي است و فساد اداري، يكي از پديده‌هاي چالش‌زاي دنياي معاصر و مانع جدي در مسير توسعه همه جانب كشورها، به ويژه افغانستان و ايران است. در ساليان اخير به علت گسترش پيامدهاي مخرب فساد اداري، توجه به عوامل، روش‌هاي مبارزه با آن و پيش‌بيني تدابير لازم افزايش يافته است. درباره نقش مثبت يا منفي بروكراسي بر نظام اداري و در نهايت، بروز فساد اداري، اختلاف نظر وجود دارد و نظر اغلب در كشورهاي جهان سومي چون افغانستان و ايران، حاكي از بازتاب كاركرد منفي بروكراسي بر نظام اداري اين كشورهاست. پژوهش حاضر، به روش توصيفي، تحليلي ‌به بررسي نقش بروكراسي در تكوين فساد اداري در كشور افغانستان و ايران مي‌پردازد. دستاورد اين نگاشته آن است كه بروكراسي، به جاي كارآمد سازي نظام اداري در مسير رشد و توسعه اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي اين دو كشور، باعث ناكارآمدي نظام اداري و ابتلاي آن به فساد گوناگون شده است.