بررسي تأثير نوع كود مصرفي بر عملكرد كمي و كيفي دو رقم برنج در شرايط مختلف تنش رطوبتي

كودهاي آلي با ايجاد غلظت هاي مناسب عناصر در گياهان موجب رشد و عملكرد مطلوب گياه، سلامت مصرف كنندگان و افزايش مقاومت به كم آبي مي شود. به همين منظور دو آزمايش در محيط جداگانه ي غرقاب و تنش به صورت كرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. عامل هاي آزمايشي شامل كود نيتروژنه در سه سطح 50، 100 و 150 كيلوگرم در هكتار، كودهاي آلي مرغي پلت شده در سه سطح ۱۲۵۰،2500 و ۳۷۵۰ كيلوگرم در هكتار و كودهاي گاوي و كمپوست زباله ي شهري هر كدام در سه سطح ۳۷۵۰،7500 و ۱۱۲۵۰ كيلوگرم در هكتار به عنوان عامل اصلي و رقم در دو سطح گيلانه و هاشمي به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد بيش ترين درصد نيتروژن، درصد پروتئين و غلظت روي در تيمار غرقاب، مصرف كمپوست به مقدار ۱۱۲۵۰ كيلوگرم در هكتار در رقم هاشمي به ترتيب 2.013 ، 11.99 درصد و 34.5 پي پي ام بود. بيش ترين درصد نيتروژن، درصد پروتئين، غلظت مس و عملكرد شلتوك درتيمار تنش خشكي، مصرف كود مرغي پلت شده به مقدار ۳۷۵۰ كيلوگرم در هكتار در رقم گيلانه به ترتيب با 2.28، 13.56 درصد، ۱۷ پي پي ام  و ۷۱۹۱ كيلوگرم در هكتار به دست آمد. به نظر مي رسد مصرف كودهاي آلي نسبت به شيميايي در افزايش كيفيت بذر تأثير بيش تري دارد و براي رسيدن به بالاترين كيفيت بذر مديريت كودي در شرايط غرقاب و تنش خشكي متفاوت است.