اثربخشي روش ايزي‌مايند (Easy Mind) بر برنامه‌ريزي، نگهداري ذهني و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دچار اختلال رياضي

پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي روش ايزي مايند (Easy Mind) بر برنامه ريزي، نگهداري ذهني و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري رياضي صورت گرفت. طرح پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه ي آماري شامل دانش آموزان مراجعه كننده به مركز اختلالات يادگيري بوشهر بود كه تشخيص ناتواني يادگيري دريافت كرده بودند. از اين ميان، 16 نفر (8 دختر، 8 پسر) كه در پايه هاي اول و دوم ابتدايي تحصيل مي كردند به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و به‌تصادف به دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزار‌هاي سنجش شامل آزمون مازهاي پرتئوس (1914)، آزمون‌هاي نگهداري ذهني پياژه (1969) و آزمون محقق ساخته براي سنجش پيشرفت تحصيلي بود. ابتدا پيش‌آزمون روي هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمايش 12 جلسه مداخله ي درماني (45 دقيقه اي) ايزي مايند را دريافت كردند اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. بعد از جلسات مداخله، متغيرها مجدداً جهت ثبت نمرات پس‌آزمون سنجيده شدند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه بين گروه هاي آزمايش و كنترل در برنامه ريزي (8.56=F و 0.011=P)، نگهداري ذهني (96.43=F و 0.001=P) و پيشرفت تحصيلي (52.27=F و 0.001=P) تفاوت معناداري بعد از اجراي روش ايزي مايند وجود داشت و اين روش باعث بهبود برنامه ريزي، نگهداري ذهني و پيشرفت تحصيلي در درس رياضي شد؛ بنابراين با توجه به يافته‌هاي حاصل از پژوهش حاضر استفاده از اين روش توسط مشاوران، درمانگران و معلمان مدارس مي‌تواند با اثرگذاري بر سه متغير ذكرشده از مشكلات اين دانش آموزان بكاهد.