ارزيابي پيامدهاي باليني مواجهه با ديابت در حين بارداري بر روي مادران باردار و نوزادان- يك مطالعه هم گروهي

زمينه. ديابت دوران بارداري يك اختلال متابوليكي است كه در بيش از 8 درصد از كل بارداري ها اتفاق مي افتد. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي رابطه ديابت در بارداري با پيامدهاي باليني مادران و نوزادان آنان در شهرستان ايلام بوده است. روش كار. اين مطالعه به صورت هم گروهي گذشته نگر انجام شد. كليه مادران باردار ديابتي مراجعه كننده به كلينيك هاي زنان و زايمان و مراكز خدمات جامع سلامت در يك دوره يك ساله به صورت سرشماري و به تعداد مادران ديابتي از بين مادران باردار غير ديابتي به صورت تصادفي انتخاب و وارد مطالعه شدند. پيامدهاي باليني وارد SPSS20 شده و با استفاده از آزمون هاي آماري آناليز گرديد. يافته ها. تعداد 332 خانم باردار شامل 166 ديابتي و 166 غير ديابتي با ميانگين سني32/3 سال شركت داشتند. از بين مادران ديابتي 31 نفر قبل از بارداري ديابت آشكار داشته اند. بر اساس نتايج اين مطالعه ريسك نسبي ابتلاي نوزادان به زردي نوزادي در مادران ديابتي حدودا 7 برابر (0/001=RR=7 ،P)، ريسك نسبي خونريزي بعد از زايمان حدودا 6 برابر (5/9=P=0/001 ،RR)، پرفشاري خون 2 برابر (0/013=RR=2/4 ،P) و نياز به زايمان به روش سزارين 2 برابر (0/009=RR=2/6 ،P)، پره اكلامپسي 1/4 برابر (0/011=RR=1/4 ،P)، عفونت دوره نوزادي 2 برابر (0/002=RR=2/1 ،P) زجر تنفسي 1/3 برابر (0/012=RR=1/3 ،P) در مقايسه با مادران بدون ديابت است. اما بقيه پيامدهاي باليني بررسي شده در مادران و نوزادان معني دار نبوده است. نتيجه گيري. بر اساس نتايج اين مطالعه، مادران باردار مبتلا به ديابت بارداري و آشكار بيشتر از مادران باردار غيرديابتي دچار خونريزي بعد از زايمان و پرفشاري خون مي شوند و بيشتر نيازمند عمل جراحي سزارين مي باشند. همچنين نوزادان اين مادران بيشتر مستعد زردي نوزادي بوده و خطر بروز مسموميت هاي حاملگي در دو گروه مادران باردار مبتلا به ديابت بارداري و آشكار بالاتر از مادران باردار غيرديابتي مي باشد. پيامدهاي عملي. از آنجايي كه ديابت عارضه اي خطرناك در دوران بارداري است و مي تواند بر روي مادر و جنين اثرات زيان باري داشته باشد، بنابراين بررسي عوامل موثر بر ايجاد آن حائز اهميت است تا بتوان با شناخت عوامل و پيامدهاي خطر آن، گامي موثر جهت كنترل اين اختلال برداشت.