تأمّلي در شرطيّت «هتك حرز» در سرقت حدّي (نقد ماده 268 ق.م.ا.)

با جستجو در عبارات فقها روشن مي شود كه بسياري از آنها علاوه بر اعتبار محرز بودن مال مسروقه به عنوان يكي از شرائط مال مسروقه در سرقت مستوجب حدّ، هتك حرز توسط سارق را نيز از جمله شرائط سارق در سرقت مستوجب حدّ دانسته اند. آن دسته از فقهايي هم كه متذكّر اين شرط در سرقت مستوجب حدّ نشده اند اصلاً متعرّض هيچگونه نقدي نسبت به سخنان قائلين به شرطيّت هتك حرز نشده اند. قانونگذار نيز از نظريّه اكثريّت فقها پيروي كرده و پس از اعتبار محرز بودن مال مسروقه به عنوان يكي از شرائط سرقت حدّي در ماده 268 ق.م.ا. مصوّب 1392 ذيل همين ماده، هتك حرز توسط سارق را نيز از جمله شرائط سرقت مستوجب حدّ دانست. نگارنده پس از بررسي ماهيّت هتك حرز و ادله فقها بر اعتبار اين شرط، با استناد به يك دسته از دلائلي همچون الغاي خصوصيّت از موارد موجود در روايات، نتيجه مي گيرد كه هيچ دليلي بر اعتبار اين شرط در سرقت مستوجب حدّ وجود ندارد بلكه صِرف محرز بودن مال مسروقه و اخراج مال مسروقه توسط سارق از حرز، در سرقت مستوجب حدّ كافي است و نيازي به اعتبار هتك حرز توسط سارق نيست.