ﺑﺮرﺳﯽ ﺧﻄﺎﻫﺎي ﻧﺤﻮي ﻓﺎرﺳﯽ آﻣﻮزان ﻋﺮبزﺑﺎن در اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﺮوف اﺿﺎﻓﻪي زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ در ﻣﻬﺎرت ﻧﻮﺷﺘﺎري

حروف اضافه ازجمله واژگان نقشي زبان به‌حساب مي‌آيند، از بسامد بالايي برخوردار هستند؛ بنابراين آموزش اين حروف به فارسي‌آموزان غيرفارسي‌زبان يكي از مباحث مهم آموزش زبان فارسي به‌عنوان زبان دوم به‌حساب مي‌آيد. يكي از مسائل قابل‌توجه در اين حوزه، تحليل خطاهاي توليدشده توسط فارسي‌آموزان و از اين طريق رسيدن به راهكارهاي آموزشي براي تدريس بهتر زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان است. از‌اين‌رو، در اين پژوهش بر اساس نظريه «تحليل خطا» به بررسي خطاهاي فارسي‌آموزان عرب‌زبان در زمينه استفاده از حروف اضافه فارسي مي‌پردازيم. جامعه آماري اين تحقيق را، 50 تن از فارسي‌آموزان عرب‌زبان مركز آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان دانشگاه فردوسي مشهد، تشكيل مي‌دهند. بدين منظور داده‌هاي موردنظر، از نگارش اين فارسي‌آموزان استخراج و سپس ازنظر منشأ به سه دسته خطاهاي «بين‌زباني»، «درون‌زباني» و «مبهم» و بعدازآن، هريك از اين سه دسته ازنظر نوع خطا به سه گروه «حذف»، «اضافه» و «جايگزيني» تقسيم شدند. با توجّه به نتايج به‌دست‌آمده از اين پژوهش، مشخص گرديد كه بيشترين درصد به‌كارگيري خطا از طرف فارسي‌آموزان ازنظر منشأ به خطاهاي «درون‌زباني» تعلق دارد. همچنين از ميان خطاهاي تفكيك شده در اين پژوهش با توجّه به نوع خطاي توليدشده و فرآيندي كه در آن خطا توليد مي‌گردد، خطاي اضافه كردن حروف اضافه بيشترين بسامد را به خود اختصاص داده است. در اين تحقيق تحليل آماري از خطاهاي توليدشده فارسي‌آموزان در خصوص حروف اضافه فارسي ارائه‌شده است كه با تكيه‌بر يافته‌هاي حاصل از آن مي‌توان در جهت تدوين كتب آموزشي و همچنين بهبود روش‌ تدريس اين مقوله دستوري بهره جست.