ظرفيت‌ها و چالش‌هاي اداري فقرزدايي در مناطق مرزي؛ مورد مطالعه استان سيستان و بلوچستان

استان مرزي سيستان و بلوچستان از جمله محروم‌ترين استان‌هاي كشور است كه با وجود تلاش‌ها و صرف هزينه‌هاي هنگفتي كه براي توسعه آن شده است و علي‌رغم دستاوردها، هنوز جمعيت زيادي از مردم اين استان در فقر و محروميت زندگي مي‌كنند به‌گونه‌اي كه بر اساس آمارهاي كشوري در شاخص‌هاي فقر و محروميت استان سيستان و بلوچستان رتبه يك را در كشور دارد. براي رفع فقر و بهبود معيشت مردم در مناطق مرزي مي‌توان از پتانسيل مرز بهره جست. اما اين امر به خصوص در استان سيستان و بلوچستان خود با چالش‌هاي جدي روبروست كه درصورت شناسايي و شناخت كامل موانع و همچنين ظرفيت‌هاي موجود در اين استان مي‌توان برنامه‌ريزي و سياستگذاري هاي مطلوبي جهت ريشه‌كني فقر در استان اتخاذ شود. بر اين اساس پژوهش حاضر از نوع كيفي با روش مصاحبه نيمه‌ساختار يافته به دنبال شناسايي مهمترين چالش‌ها و ظرفيت‌هاي اداري در استان مرزي سيستان و بلوچستان بوده و جامعه آماري آن را مديران و متخصصان استان تشكيل داده است. نتايج حاصل از تحليل مصاحبه‌ها نشان داد كه اتخاذ رويكرد امنيتي به‌جاي توسعه‌اي در مناطق مرزي، عدم استفاده بهينه از مبادلات مرزي به مثابه فرصت اقتصادي، قاچاق و ايجاد اقتصاد ناايمن، سياست‌هاي اقتصادي نامطلوب كشورهاي همجوار در رابطه با مرز چالش‌هاي اصلي به حساب مي‌آيد و ظرفيت‌هايي همچون ايجاد و گسترش بازاچه‌هاي مرزي و استفاده از ظرفيت صنعت و معدن استان با مشاركت مردم محلي و تعاوني‌هاي مرزنشينان چنانچه مورد توجه قرار گيرد گامي اساسي درجهت رفع ريشه‌اي فقر برداشته مي‌شود.