بررسي ارتباط بين سطح هموگلوبين و تاريخ انقضاي خون تزريقي با مرگ بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه

زمينه و هدف باتوجه به اهميت تاريخ انقضاي خو ن هاي تزريقي در سلامت بيماران، اين مطالعه با هدف تعيين تأثير تاريخ انقضاي پك سل و ميزان هموگلوبين بر مر گ و مير بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان الزهرا اصفهان انجام شد.روش بررسي مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي از نوع گذشته نگر است كه در سال 1399 بر روي 205 بيماري كه در 1 سال اخير دربخش مراقبت هاي ويژه تحت تزريق پك سل قرار گرفته اند، انجام شده است. اطلاعات جمعي تشناختي بيماران و اطلاعات مربوط به خون دريافتي بيماران مانند تعداد روزهاي باقيمانده به تاريخ انقضاي آن و ميزان هموگلوبين بيمار از مدارك پزشكي بيمار استخراج شد.يافت هها ميانگين هموگلوبين بيماران مرد ب هطور معناداري بيشتر از بيماران زن بود ( 05 / P 0 ) و ب هصورت كلي برابر با 8/ 2± 53 / 10 گرم در دسي ليتر بود. از بين 205 بيمار براي 8/ 26 درصد( 55 نفر) پيامد مرگ رخ داد. پيامد مرگ در مردان با تزريق خوني پك سل به طورمعناداري بيشتر از پيامد مرگ در زنان با تزريق خوني پك سل بوده است ( 05 / P 0 ). تعداد روزهاي باقيمانده در ميان بيماران فو ت شده و زنده مانده، تفاوت معناداري نداشت ( 05 / P 0 ) و برابر با 71 / 3± 52 / 11 روز بود. همچنين ميزان هموگلوبين در بيماران فو ت شده به طورمعناداري كمتر از بيماراني بوده است كه زنده ماندند ( 05 / .(P 0نتيجه گيري برابر با يافته هاي مطالعه حاضر، بين ميانگين تعداد روزهاي باقيمانده براي پك سل و سرانجام بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه ارتباط معنادار مشاهده نشد. افرادي كه داراي بيماري زمينه اي بودند، به طور معناداري ميانگين هموگلوبين كمتر و ميزان مورتاليتي بيشتري داشتند. همچنين نتايج مطالعه حاضر نشان داد براي 8/ 26 درصد پيامد مرگ رخ داده بود.