مدل‌سازي عوامل موثر بر تصوير مقصد گردشگري و تأثير آن بر رضايتمندي گردشگران مطالعه موردي: شهر تهران

گردشگري به‌عنوان يك فعاليت جهاني امروزه با توجه به هم‌پوشي سه اصل ايجاد اشتغال و درآمدزايي، رضايت گردشگر و حفظ محيط‌زيست اهميتي دوچندان يافته است. هدف تحقيق حاضر مدل‌سازي عوامل موثر بر تصوير مقصد گردشگري و تأثير آن بر رضايتمندي گردشگران در شهر تهران است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي ـ تحليلي است. جامعه آماري پژوهش حاضر، گردشگران شهر تهران در بازه زماني مشخص مي‌باشند، كه با توجه به نامشخص بودن تعداد جامعه، با استفاده جدول مورگان 354 نفر انتخاب‌شده است. داده‌هاي موردنياز با استفاده از پرسشنامه استاندارد گردآوري‌شده روايي ابزار تحقيق با استفاده از مدل تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ محاسبه‌شده است. به‌منظور تحليل داده‌ها از آزمون آماري تحليل عاملي و T تك نمونه‌اي در نرم‌افزار Spss و از معادلات ساختاري در محيط نرم‌افزار Amos Graphics استفاده گرديد. نتايج حاصل از تحليل عاملي نشان داد كه شش عامل شناسايي‌شده توانسته‌اند 63% واريانس اثرات مؤلفه‌هاي تصوير مقصدهاي گردشگري بر رضايتمندي گردشگران را تبيين نمايند. نتايج تحليل معادلات ساختاري نشان داد كه تصوير كلي مقصد بر رضايتمندي گردشگران با 60 درصد از واريانس متغير وابسته را پيش‌بيني نمايد. همچنين تأثير تصوير شناختي بر تصوير كلي برابر با (0/21) درصد واريانس، تأثير تصوير عاطفي بر تصوير كلي برابر با (0/18) درصد واريانس، تأثير تصوير ترغيبي بر تصوير كلي برابر با (0/30) درصد واريانس و تأثير تصوير كلي بر رضايتمندي گردشگران با توجه به مدل تحليل مسير برابر با (0/27) درصد واريانس برآورد شده است.