ارزيابي كيفيت پياده روها در مناطق پنج گانه شهر اردبيل

امروزه افزايش استفاده از خودروها موجب كاهش حضور عابرين پياده در فضاهاي شهري شده است. از آن جايي كه يكي از عوامل مهم حضورپذيري شهروندان در فضاهاي شهري به شكل پياده ،كيفيت مطلوب پياده روها مي باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزيابي كيفيت پياده روها در مناطق پنج گانه شهر اردبيل و با در نظر گرفتن 4 معيار (كالبدي، دسترسي، زيست محيطي، ايمني و امنيت) و 54 زير معيار تدوين شده است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي تحليلي و از نوع پيمايشي مي باشد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي spss و Excel استفاده گرديده است بر اساس نتايج حاصله از محاسبات آماري به عمل آمده متوسط ميانگين كلي معيارهاي كيفيت پياده روها برابر با 3.14 و در حد متوسط ارزيابي شده است. در اين ميان كمترين ميانگين مربوط به معيار زيست محيطي (2.87) و بيشترين ميانگين مربوط به معيار ايمني و امنيت (3.45) مي باشد. بر اساس نتايج مدل COPRAS منطقه دو با Nj برابر با 100 درصد به لحاظ معيارهاي مورد مطالعه بهترين وضعيت را در بين مناطق 5 گانه شهر اردبيل داراست و منطقه چهار با كسب پايين ترين درصد در نامطلوب ترين وضعيت و در جايگاه آخر قرار گرفته است.