مهاجرت زنانه و پيامدهاي رواني آن در رمان «الكافرة» اثر علي بدر

يكي از مهمترين تحولات مهاجرتي در دهه هاي اخير، ورود بيش از پيش زنان در فرآيند مهاجرت و افزايش مهاجرت زنان مستقل است كه «زنانه شدن مهاجرت» ناميده شود. مهاجرت تواند استقلال و توانمندي زن را در خانواده و جامعه بهبود بخشيده، هنجارهاي سنتي را تغيير دهد، و آنها را با هنجارهاي اجتماعي عادلانه تري آشنا سازد، اين فرايند همچنين حقوق زنان، برابري جنسيتي، فرصت هاي اقتصادي، اجتماعي، شغلي و تحصيلي آنان را بهبود بخشد. اگرچه مهاجرت تواند تا حد زيادي مفيد باشد، اما بسياري از محدوديت ها از جمله هنجارهاي اجتماعي محدود، انواع تبعيض نژادي، استثمار، آسيب هاي روحي و رواني را نيز تواند ايجاد نمايد. رمان «الكافرة» علي بدر مهاجرت كاملا زنانه ي «صوفي» قهرمان زن رمان را به بلژيك روايت كند كه براي رهايي از ازدواج اجباري، فقر، تنهايي، تبعيض، خشونت جنسي و جنگ، دست به كوچي اجباري و غيرقانوني مي زند. هدف از اين پژوهش آن است تا با تكيه بر ادبيات مهاجرت زنانه، پيامدهاي روحي و رواني مثبت و منفي مهاجرت را از لحظه ي ورود مهاجر به سرزمين زبان تا زمان پذيرفته شدن وي به عنوان يك شهروند به شيوه ي توصيفي- تحليلي  كنكاش نمايد. نتايج گوياي آن است كه صوفي بعد از ورود به بلژيك، مراحل متعددي مثل انفعال اوليه (ضربه فرهنگي)، سرخوردگي (حزن و اندوه)، حاشيه گزيني (خودكشي) و جهت گيري نوين (سازگاري) را پشت سر ‌گذارد.