مطالعه و تبيين تاثير سبك شناختي يادگيري بر رفتار نوآورانه كاركنان سازمان مورد مطالعه: صنعت فناوري اطلاعات

روند سريع تحولات در فضاي كسب و كارها، وجود نوآوري را به نيازي مبرم براي تداوم حيات در بازارهاي جهاني مبدل نموده است. حال آنكه توانايي سازمان در پياده‌سازي نوآوري تا حد زيادي به ميزان توانمندي، تعهد و اعتقاد كاركنان آن به مقوله نوآوري وابسته است. لذا نيروي انساني و بروز رفتارهاي نوآورانه كه از رفتارهاي پيچيده فردي تلقي ميشود از نقشي كليدي در تحقق و پيشبرد سياست‌هاي نوآورانه سازمان‌ها برخوردارند. در تبيين رفتاركاري نوآورانه در ادبيات از عوامل گوناگوني سخن به ميان آمده است. در اين ميان، سبك شناختي يادگيري عاملي در ايجاد تمايز افراد در نحوه تفكر و يادگيري افراد محسوب ميشود كه اين مطالعه در پژوهشي پيمايشي و مدلي مفهومي و محقق ساخته به بررسي ارتباط ميان سبك‌هاي يادگيري و رفتاركاري نوآورانه با در نظر گرفتن متغيرهاي تعديل‌كننده سن، تحصيلات و سمت سازماني پرداخته شد. داده‌هاي اين پژوهش شامل 950 پرسشنامه معتبر است. در بررسي صحت فرضيات از تحليل رگرسيوني خطي و ابزار SPSS و Minitab استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد ارتباطي ميان سبك يادگيري واگرا و بروز رفتار نوآورانه وجود ندارد، همچنين سبك يادگيري همگرا با ابعاد كشف و حمايت از ايده از رفتار نوآورانه در ارتباط بوده و بر پياده‌سازي ايده تاثيرگذار نيست و سبك يادگيري انطباق‌يابنده نيز داراي ارتباط قوي با بعد حمايت از ايده است. همچنين از ميان متغيرهاي تعديل‌كننده، عامل سمت سازماني تنها بر پياده‌سازي ايده تاثيرگذار است، همچنين سن و تحصيلات بر كشف و حمايت از ايده تاثيرگذارند. مطابق با مرور ادبيات ارتباط ميان سبك يادگيري و رفتار نوآورانه كاري در مطالعات مرتبط با نوآوري سازماني بسيار نادر است، لذا اين پژوهش مي‌تواند به غني سازي مطالعات حول اين مفهوم و كاربرد آن در ارتقا سطح نوآوري سازمان‌ها مفيد واقع شود.