نقد رويكرد بروس رايشنباخ به سرنوشت انسان و معنويت در آرمان شهر هوش مصنوعي

پيشرفت‌هاي تكنولوژي در عرصه هوش مصنوعي و ورود به عصر پيوند دستاوردهاي بيولوژيكي و ديجيتالي، دورنمايي از آرمان شهر هوش مصنوعي را به تصوير مي‌كشد كه در پي انتقال ساختار مغز بيولوژيكي به ماشين‌هاي مصنوعي است، تا جايي كه عملكرد آن‌ها بتواند از عملكرد انسان كنوني پيش افتد. اما تحقق چنين آرماني، از منظر بروس رايشنباخ با چالش‌هاي الهياتي و فلسفي همراه است. در اين مقاله با روش تحليل محتوا سعي در تبيين و ارزيابي اين چالش‌هاي ادعايي از دو منظر حكمت صدرائي و متخصصان هوش مصنوعي در حيطه‌هاي هويت انساني، معنويت، پرستش خداوند، اراده آزاد و تصميمات اخلاقي شده است. هر چند دغدغه‌هاي رايشنباخ قابل توجه هستند ولي به نظر مي‌رسد با استناد به نظرات متخصصان با اشكالاتي از جمله عدم توجه به بقاي الگوهاي اوليه و بقاي حق انتخاب و آگاهي، امكان انتقال احساسات مذهبي در تجربيات ديني، امكان فرض خداي واقعي به عنوان متعلق تجربه ديني، امكان تحقق مدل‌هايي از اراده آزاد و امكان گذار به آگاهي اخلاقي در هوش مصنوعي قوي مواجه است.