اثربخشي فراشناخت درماني بر اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر خرم‌آباد

زمينه: اضطراب امتحان به‌عنوان يك سازه شناختي توجهي نقش موثري بر عملكرد دارد، زيرا افراد داراي اضطراب امتحان توجه خود را معطوف به فعاليت‌هاي نامربوط به تكليف، اشغال فكري، انتقاد از خود و نگراني‌هاي جسماني كرده و در نتيجه توجه كمتري بر تكليف دارند كه اين امر موجب كاهش عملكرد در آنان مي‌گردد. هدف: هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي اثربخشي فراشناخت درماني بر اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر خرم‌آباد بود. روش: پژوهش حاضر به شيوه نيمه آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي ‌دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه در سال تحصيلي 92 1391 در شهر خرم‌آباد بود، كه از ميان آنان تعداد 40 نفر به روش تصادفي مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري داده‌ها در اين پژوهش، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و نمونه برگ اطلاعات جمعيت شناختي بود. پس از اعمال مداخله، پس‌آزمون و بعد از 4 ماه آزمون پيگيري اجرا شد. يافته‌ها با استفاده از نرم افزار20 SPSS و آزمون آماري تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه ارائه مداخله مبني بر فراشناخت درماني باعث كاهش 64% علائم اضطراب امتحان در مرحله پس‌آزمون و 62% اين علائم در مرحله پيگيري شد (0.01p ). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت ارائه مداخله مبني بر فراشناخت درماني در كاهش علائم اضطراب امتحان مؤثر بوده است و لذا مي‌توان از اين مداخله در جهت كاهش علائم اضطراب امتحان در دانش‌آموزان استفاده كرد.