بررسي تاثير استرس هاي محل كار سيار بر رفتار نوآورانه كاركنان با توجه به ميانجي گري عجين شدن با شغل و تعارض كار- خانواده (مورد مطالعه: بيمارستان كوثر شهر سمنان)

مقدمه: فناوري تلفن همراه مرزهاي بين كار و خانواده را محو كرده است و كار را آسان‌تر از هميشه در زندگي خانوادگي كاركنان معمولي ايجاد مي‌كند و منجر به تضاد كار و خانواده مي‌شود. در اين راستا، هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير استرس هاي محل كار سيار بر رفتار نوآورانه كاركنان با توجه به ميانجي گري عجين شدن با شغل و تعارض كار-خانواده در بين كاركنان بيمارستان كوثر شهر سمنان مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوه جمع آوري اطلاعات، توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش، پزشكان و پرستاران بيمارستان كوثر شهر سمنان مي باشند. بر مبناي نمونه گيري تصادفي ساده، 215 پرسشنامه توزيع شد و با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و Smart-Pls داده هاي پژوهش مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه عجين شدن با شغل شاوفلي و همكاران (2006)، رفتار نوآورانه كانتر و همكاران (1998)، تعارض كار- خانواده نتمير (1996) و استرس محل كار سيار بنگ و تاك (2016) استفاده شده است. يافته ها: نتايج نشان داد كه استرس هاي محل كار سيار بر رفتار نوآورانه كاركنان، عجين شدن با شغل و تعارض كار -خانواده تأثير معناداري دارد. عجين شدن با شغل و تعارض كار- خانواده بر رفتار نوآورانه كاركنان تأثير معناداري دارد. تعارض كار - خانواده بر عجين شدن با شغل تأثير معناداري دارد. افزون بر اين، عجين شدن با شغل تأثير استرس هاي محل كار سيار بر رفتار نوآورانه كاركنان را ميانجي گري مي كند و تعارض كار- خانواده نيز رابطۀ بين استرس هاي محل كار سيار و رفتار نوآورانه كاركنان را ميانجي گري مي كند. نتيجه گيري: مي توان نتيجه گيري كرد كه استرس محل كار سيار مي‌تواند در اثر افزايش زمان و گرفتن انرژي از كاركنان سبب دلزدگي شغلي شده و بر عجين شدن با شغل تأثير منفي بگذارد. همچنين با تشديد تعارض كار - خانواده، رفتار نوآورانه پزشكان و پرستاران را كاهش دهد.